THE EXCHANGE (2019, Chalerm Wongpim, A+30)

THE EXCHANGE (2019, Chalerm Wongpim, A+30)
โจรปล้นโจร

1.ชอบการ treat ตัวประกอบในหนังเรื่องนี้อย่างสุดๆ เหมือนหนังเรื่องนี้มันมีตัวประกอบราว 10 ตัว แล้วเราว่ามันใส่ใจกับตัวประกอบเกือบทุกตัวในเรื่องน่ะ เหมือนมันคิดมาดีว่าตัวประกอบแต่ละตัวเป็นใคร มาจากไหน และพอเจอสถานการณ์แต่ละอย่างแล้ว ตัวละครประกอบแต่ละตัวจะคิดและตัดสินใจแตกต่างกันอย่างไรในแต่ละสถานการณ์นั้น ซึ่งเราว่า "ความใส่ใจต่อตัวละครประกอบ" แบบนี้ เป็นสิ่งที่เข้าทางเรามากๆ

ชอบตัวประกอบหญิงทั้งสามตัวมากๆ ทั้งพนักงานท้องแก่, สาวพริตตี้ และเมียหมอ

2.คือตอนก่อนที่จะเข้าไปดูหนังเรื่องนี้ เรานึกว่ามันจะเป็น "หนังขายความเท่" น่ะ แบบพระเอกนางเอกมาทำปล้นแบบเท่ๆ แล้วหนังก็อาจจะเต็มไปด้วยตัวละครประกอบโง่ๆ ที่ไร้ชีวิตจิตใจ

แต่พอดูจริงๆ ก็พบว่า หนังมันไม่ได้ขายความเท่ และมันค่อนข้างจริงจังเรื่องความเอารัดเอาเปรียบ ความบาปของผู้คนในสังคม เราก็เลยชอบหนังมากๆ

3.แต่ในขณะที่ "ความใส่ใจต่อตัวละครประกอบ" คือจุดที่เราชอบที่สุดในหนังเรื่องนี้ เราว่าจุดอ่อนของมันคือตัวละครหลัก 555 ซึ่งจริงๆเราก็ไม่รู้สึกว่ามันแย่นะ เพียงแต่ว่ามันยังขาดความจริงจัง หรือความน่าเชื่อถืออะไรบางอย่าง มันถึงจะทำให้เรารู้สึกเชื่อถือในตัวพระเอกนางเอกได้มากกว่านี้

อย่างแรกเลย คือเราไม่รู้สึกว่า พระเอกป่วยก่อน แล้วถึงค่อยคิดปล้นทีหลังน่ะ คือมันเหมือนกับว่า "สถานการณ์ปล้น" คือสิ่งที่ผู้สร้างหนังคิดไว้ในหัวก่อน แล้วค่อยคิดหาเหตุผลให้ตัวละครต้องปล้นในภายหลัง (ป่วยหนัก และเกลียดผู้จัดการ) ซึ่งจริงๆแล้วหนังหลายเรื่องก็อาจจะถูกสร้างขึ้นมาด้วยวิธีการคิดแบบนี้ แต่มันทำออกมาดูเนียนกว่าน่ะ แต่เรื่องนี้มันดูเหมือนตัวละคร "ตัดสินใจปล้น เพราะพล็อตสั่งมาให้ทำแบบนั้น” มากกว่าจะเกิดจากแรงขับเคลื่อนภายในความคิดและจิตใจของตัวละครจริงๆน่ะ

 นอกจากนี้ ตัวละครพระเอกนางเอกก็ถูกขับเคลื่อนด้วยความรักที่มีต่อกันอย่างมากๆด้วย ซึ่งหนังก็ทำออกมาได้ดี ในแง่ที่ทำให้ตัวละครดูคงเส้นคงวากับ motivation ความรักอย่างนั้น แต่เหมือนเรายังรู้สึกถึงความรักระหว่างตัวละครทั้งสองได้ไม่มากพอน่ะ เหมือนหนังยังหาวิธีการที่ทรงพลังได้ไม่มากพอที่จะทำให้เรา “เชื่อ” ในความรักอย่างรุนแรงระหว่างตัวละครทั้งสอง

แต่จริงๆแล้วจุดอ่อนนี้ไม่ใช่จุดอ่อนที่ร้ายแรงในสายตาของเรานะ คือเราว่าตัวละครพระเอกนางเอกในหนังเรื่องนี้มันก็ดูใช้ได้แหละ เพียงแต่ว่าเรายังไม่รู้สึกถึง “แรงขับดัน” ในใจของพวกเขาได้มากเท่ากับตัวละครในหนังอย่าง THE RED CIRCLE (1970, Jean-Pierre Melville), “ต้องปล้น” (1990, ชูชัย องอาจชัย), SET IT OFF (1996, F. Gary Gray), PUPS (1999, Ash Baron-Cohen), LOGAN LUCKY (2017, Steven Soderbergh) อะไรพวกนี้น่ะ คือหนังพวกนี้มันทำให้เราเชื่อได้จริงๆว่า “ความอยากปล้น” เกิดขึ้นในใจตัวละครก่อน แล้วการปล้นถึงค่อยตามมา แต่ใน “โจรปล้นโจร” นั้น มันเหมือนกับว่า “ความอยากสร้างฉากปล้น” มันเกิดขึ้นก่อน แล้วหนังก็พยายามจะสร้างตัวละครพระเอกนางเอกเพื่อนำไปสู่ฉากนั้น แต่มันออกมาดูก๊องแก๊งไปหน่อย 555