GREETINGS FROM MYANMAR (2020, Andreas J. Riiser, Sunniva Sundby,
Norway, 5min, A+30)
1.ดูแล้วนึกถึง Michael Haneke โดยที่หนังคงไม่ได้ตั้งใจ
เพราะหนังเรื่องนี้นำเสนอภาพฝรั่งผิวขาวที่พักผ่อนในโรงแรมแห่งหนึ่งในเมียนมาอย่างมีความสุข
โดยหนังบอกว่าห่างจากโรงแรมนี้ไปเพียงไม่กี่กิโลเมตร ชาวโรฮิงญาจำนวนมากกำลังถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อยู่
สาเหตุที่นึกถึง Michael Haneke เพราะหนังเหมือนนำเสนอตัวละครในหนังด้วยความเย็นชาน่ะ
เหมือนหนังไม่ได้บอกให้เราเกลียดหรือสงสารใครตรง ๆ
แต่การที่หนังนำเสนอภาพตัวละครที่มีความสุขด้วยความเย็นชา
พร้อมกับเตือนให้เราตระหนักรู้ถึงความสยดสยองบางอย่างที่อาจเกี่ยวข้องโดยตรงหรือโดยอ้อมกับตัวละครที่มีความสุขเหล่านั้น
มันทำให้เรารู้สึกขนลุกขนพองและเยียบเย็นในหัวใจในแบบที่คล้าย ๆ
กับเวลาที่เราดูหนังของ Michael Haneke
2.เหมือนหนังเป็นภาคกลับของ BEYOND RANGOON (1995, John Boorman) เพราะ BEYOND RANGOON นำเสนอตัวละครฝรั่งผิวขาวที่ไปเที่ยวพม่า
แล้วพบเห็นการสังหารโหดของทหารพม่า เธอก็เลยเหมือนถูกปลุกจิตสำนึกรักมนุษยธรรมขึ้นมา
แต่ตัวละครใน GREETINGS FROM MYANMAR ดูเหมือนชินชากับข่าวความเลวร้ายที่เกิดขึ้น
(แต่นั่นก็เกิดจากการมองอย่างผิวเผินนะ
เพราะหนังไม่ได้บอกว่าแขกแต่ละคนที่มาพักในโรงแรม
หรือพนักงานโรงแรมแต่ละคนคิดอะไรอยู่ในใจ ใครจะรู้ว่าพวกเขาบางคนอาจจะเข้าข้างชาวโรฮิงญาอยู่ในใจก็ได้)
3.ดูแล้วนึกถึง UNDER A SERPENT SUN (2011, Annee Olofsson,
Sweden, 26min, video installation) ด้วย เพราะ UNDER A
SERPENT SUN นำเสนอภาพตัวละครฝรั่งผิวขาวที่อาบแดดอย่างมีความสุข
ขณะที่เสียงวิทยุรายงานข่าวเหตุการณ์เลวร้ายต่าง ๆ มากมายตลอดเวลา
#signesdenuit2021
No comments:
Post a Comment