Favorite Character: Andy (Billy Barratt) in BRING HER BACK

 

พอเวลาผ่านมาหลายเดือน ก็พบว่าหนึ่งในฉากที่เราชอบมากที่สุดในปีนี้ คือฉากที่พระเอกไปรับนางเอกที่สถานีรถไฟใน THE BRUTALIST (2024, Brady Corbet, A+30) ไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกประทับใจกับสีลูกโป่งในฉากนั้นอย่างรุนแรงสุดขีดมากจนหาคำอธิบายอะไรไม่ได้ 55555

 

คือปกติเรามักจะชอบสีแช้ด ๆ แรง ๆ จัด ๆ แบบสีของหนังในทศวรรษ 1950 หรือไม่ก็สีพาสเทลไปเลย แล้วเรารู้สึกว่าสีลูกโป่งใน THE BRUTALIST ถ้าหากมันไปอยู่นอกตัวหนัง มันคงเป็นสีที่ดูไม่สวยในสายตาของเรา แต่พอมันปรากฏมาในหนังเรื่องนี้ ในจังหวะนั้น เรากลับรู้สึกประทับใจกับมันอย่างรุนแรงมาก และมันค้างคาอยู่ในใจเรามานานหลายเดือน โดยที่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันถึงคาใจเรา

 

เราเดาว่า สีลูกโป่งในฉากนั้นมันอาจจะทำให้เรารู้สึก nostalgia นึกถึงสีที่เคยเห็นบ่อย ๆ ในวัยเด็กในทศวรรษ 1970 ก็ได้มั้ง แบบพวกสีแฟนต้าอะไรพวกนี้ 55555 แต่เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นสาเหตุนี้หรือเปล่าที่ทำให้ฉากนี้มันติดค้างอยู่ในใจเรามานานหลายเดือน

 

Favorite Character: Andy (Billy Barratt) in BRING HER BACK (2025, Danny Philippou, Michael Philippou, Australia, A+30)

 

ปกติเรามักจะอินกับ “ตัวละครหญิง” ไม่ได้อินกับ “ตัวละครชาย” แต่ตัวละครแอนดี้ใน BRING HER BACK นี่ถือเป็นตัวละครที่เรารู้สึก “ผูกพัน” และ “หลงใหล” อย่างรุนแรงสุดขีด โดยไม่ได้เกิดจากแค่รูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาของตัวละคร แต่เป็นเพราะ “ปมทางจิต” ของตัวละคร คือเราชอบสุดขีดที่ในหนังเรื่องนี้ ตัวละครนำทั้งสี่ตัว “ไม่มีใครปกติ” เลย และเรารู้สึกว่าตัวละครพระเอกของหนังเรื่องนี้มีปมทางจิตที่ทำให้เรารู้สึกผูกพันและหลงใหลเขามาก ๆ

 

คือตัวละครพระเอกในหนังบางเรื่องก็อาจจะมีปมทางจิตนะ อย่างเช่น VERTIGO (1958, Alfred Hitchcock) แต่เหมือนกับว่าปมนั้นไม่ได้ส่งผลอะไรกับความรู้สึกของเราน่ะ ไม่เหมือนตัวละครแอนดี้ใน BRING HER BACK ที่ปมทางจิตมันทำให้เขาดูเปราะบางมาก ๆ และมันทำให้เรารู้สึกผูกพันกับเขาอย่างรุนแรงโดยไม่มีสาเหตุ

 

เราชอบความสัมพันธ์แบบ step brother กับ step sister ด้วย อยากมี step older brother ที่แสนดีแบบนี้บ้าง คือเป็นพี่ชายที่แสนดี แบบในเพลงของอุ้ย รวิวรรณ จินดา แต่พอเป็นพี่ชายไม่แท้ เราก็สามารถเย็ดกับเขาได้ด้วย นึกว่าซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง 55555 นึกถึงหนังอีก 2 เรื่องที่พูดถึงความสัมพันธ์ทำนองนี้ ซึ่งก็คือ NADA SO SO (2006, Nobuhiro Doi, Japan) กับ CLUELESS (1995, Amy Heckerling) อย่างไรก็ดี ความสัมพันธ์ของพี่น้องไม่แท้ใน BRING HER BACK ก็อาจจะไม่ได้ก้าวล่วงไปในเชิง romantic เหมือนในหนังเรื่องอื่น ๆ แต่ถ้าหากเราเป็นตัวน้องสาวใน BRING HER BACK แล้วล่ะก็ เราจะต้องพยายามปึ้บพี่ชายคนนี้มาเป็นผัวอย่างแน่นอน

 

นึกถึงหนังสยองขวัญเกี่ยวกับพี่ชายน้องสาวที่เพิ่งดูเมื่อเร็ว ๆ นี้ด้วย ซึ่งก็คือ PRESENCE (2024, Steven Soderbergh, A+30) แต่ตัวละครในหนังเรื่องนี้เป็นพี่น้องแท้ ๆ ซึ่งเอาเข้าจริงแล้ว เราก็ชอบ PRESENCE มากกว่า BRING HER BACK นะ 55555 เพราะเราชอบไอเดียของหนังเรื่องนี้ และเรารู้สึกว่าบางเหตุการณ์ใน PRESENCE มันทำให้เรานึกถึง paranormal activity บางอย่างที่เราเคยเจอในชีวิตจริง แต่เหตุการณ์ใน BRING HER BACK ไม่ค่อย relate กับเราในชีวิตจริง

 

DOUBLE BILL FILM WISH LIST

 

L’AVVENTURA (1960, Michelangelo Antonioni, Italy, A+30)

+ FLAT GIRLS (2025, Jirassaya Wongsutin, A+30)

 

คนที่ดูแล้วคงเดาได้ว่าเพราะอะไรเราถึงอยากฉายคู่กัน

อ๋อ เพราะมีเรือในหนังทั้งสองเรื่องยังไงล่ะ

55555