RIP ROSA VON PRAUNHEIM

 

KIS KISKO PYAAR KAROON 2 (WHOM SHOULD I LOVE 2)  (2025, Anukalp Goswami, India, 142min) เข้าฉายตามโรงภาพยนตร์ในกรุงเทพแล้ววันนี้ แต่รอบฉายดึกจังเลย ฮือ ๆ

+++

 

SHORTLIST OSCAR หนังต่างประเทศออกมาแล้ว เราได้ดูไปเพียงแค่ 5 จาก 15 เรื่องนี้

 

Argentina, “Belén” 
Brazil, “The Secret Agent” 
France, “It Was Just an Accident” 
Germany, “Sound of Falling” 
India, “Homebound” 
Iraq, “The President’s Cake” 
Japan, “Kokuho” 
Jordan, “All That’s Left of You”
Norway, “Sentimental Value”
Palestine, “Palestine 36” 
South Korea, “No Other Choice”
Spain, “Sirât” 
Switzerland, “Late Shift”
Taiwan, “Left-Handed Girl”
Tunisia, “The Voice of Hind Rajab”

 

หนัง 5 เรื่องที่เราได้ดู เรียงตามลำดับความชอบ

 

1. SOUND OF FALLING (2025, Mascha Schilinsky, Germany)

 

2. HOMEBOUND (2025, Neeraj Ghaywan, India)

 

3. SIRAT (2025, Oliver Laxe, Spain)

 

4. THE PRESIDENT’S CAKE (2025, Hasan Hadi, Iraq)

 

5. NO OTHER CHOICE (2025, Park Chan-wook, South Korea)

 

เหมือนเราอินกับ SOUND OF FALLING มากที่สุด และเราชอบที่หนังเหมือนมี gap เยอะมาก ๆ ซึ่งสิ่งนี้มักจะเป็นสิ่งที่ทำให้หนังหลาย ๆ เรื่องติดอยู่ในความทรงจำและอารมณ์ความรู้สึกของเราเป็นเวลานาน ๆ มันเหมือน gap ในหนังมันคือพื้นที่ว่างบางอย่างที่เปิดโอกาสให้เราเข้าไปขดตัวอยู่ในนั้น หรือไปสร้างเสริมจินตนาการของตนเองอยู่ในนั้นได้

 

HOMEBOUND ก็ซึ้งมาก ๆ

 

ส่วน SIRAT, THE PRESIDENT’S CAKE กับ NO OTHER CHOICE นั้น ก็เป็นหนังที่เราชอบสุดขีดทั้ง 3 เรื่อง แต่เป็นหนังที่เรา “ไม่อินกับตัวละครเอก” เราก็เลยชอบหนังทั้ง 3 เรื่องนี้อย่างสุดขีดเพราะ “ความงดงามทางภาพยนตร์” ของมัน แต่ไม่มีปัจจัยด้าน “ความอินเป็นการส่วนตัว” เข้าไปผสมด้วย ระดับความชอบของหนัง 3 เรื่องนี้มันก็เลยน้อยกว่า SOUND OF FALLING + HOMEBOUND ไปโดยปริยาย

 

คืออย่างใน SIRAT นั้น เราก็เคยเขียนไปแล้วหลายครั้งว่า มันเป็นดินแดน Western Sahara ทางตอนใต้ของ Morocco ที่มีสงครามกลางเมืองมานานหลายสิบปี เพราะฉะนั้นถ้าหากเป็นเรา เราจะไม่มีวันเข้าไปในดินแดนนั้นเป็นอันขาด

 

THE PRESIDENT’S CAKE นั้น เราก็ไม่อินกับตัวนางเอก แต่ก็ยังดีที่หนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า “การที่นางเอกเอาแต่ใจตัวเอง” มันสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงมากเพียงใด

 

ส่วน NO OTHER CHOICE นั้น เราไม่อินกับตัวละครพระเอกเลยแม้แต่นิดเดียว (ถึงแม้จะรู้สึกว่านักแสดงหล่อมากในสายตาของเรา 555) ตัวละครที่เราอินที่สุดและรักที่สุดในหนังเรื่องนี้ ก็คือตัวละคร “พนักงานขายรองเท้า” Sijo (Cha Seung-won) ที่จริง ๆ แล้วเป็นผู้ชายที่มีความสามารถสูงมาก แต่เขาก็ยอมมาทำงานขายรองเท้า ยอมทนให้ลูกค้ารวย ๆ ด่ากราด ดูถูกเหยียดหยามต่าง ๆ นานา เราก็เลยอินกับตัวละครประกอบตัวนี้มากที่สุดในหนัง เพราะมันทำให้เรานึกถึงชีวิตจริงของตัวเราเองด้วย

++++

 

Donald Trump ให้เกรดเศรษฐกิจสหรัฐ A+++++

 

สงสัยว่าเขาอาจได้รับแรงบันดาลใจมาจากเราและฟิล์มซิค 55555

https://www.politico.com/news/2025/12/09/donald-trump-full-interview-transcript-00681693?campaign_id=93&emc=edit_fb_20251215&instance_id=167942&nl=frank-bruni&regi_id=177604949&segment_id=212282&user_id=91beddaf82bcdca34f16c287102440eb

++++

 

RIP ROSA VON PRAUNHEIM (1942-2025)

 

เราขอยกให้เขาเป็น “หนึ่งใน 3 ปรมาจารย์หนังเกย์แห่งเยอรมนี” เลย โดยปรมาจารย์อีก 2 คนก็คือ Rainer Werner Fassbinder และ Werner Schroeter ที่ต่างก็ล่วงลับไปแล้ว ทั้ง 3 คนเริ่มกำกับหนังเกย์ที่สุดยอดมาก ๆ ตั้งแต่ช่วงราว ๆ ปลายทศวรรษ 1960 ถึงต้นทศวรรษ 1970 เหมือน ๆ กัน โดย Werner Schroeter จะเน้นหนักไปทางหนังทดลอง, หนังไม่เล่าเรื่อง, หนังพิสดาร ส่วน Fassbinder จะเน้นหนักไปทางหนัง narrative, drama, เสียดสีสังคม, ดูง่ายสำหรับผู้ชมกระแสหลัก ส่วน von Praunheim นั้นมีความเป็น activist สูงสุดในบรรดา 3 คนนี้ เรารู้สึกว่าหนังของเขาเน้นเรียกร้องสิทธิเกย์ และเขาก็ดูเหมือนจะกำกับหนังสารคดีจำนวนมากด้วย

 

จำได้ว่า เมื่อราว ๆ 25 ปีก่อน เรากับเพื่อนเคยให้คำจำกัดความหนังของ Rosa von Prauheim และ Monika Treut ว่าเป็น “หนังที่ตัวละครแปลงเพศกันจนวุ่นวายเต็มไปหมด” 55555 ซึ่งถ้าหากเป็นในยุคนี้ หนังเหล่านี้ก็คงเป็น “เรื่องธรรมดา” แต่ในยุคทศวรรษ 1990 นั้น การที่มีหนังที่ “ตัวละครแปลงเพศกันจนวุ่นวายเต็มไปหมด” ออกมาในยุคนั้น ก็ถือว่าเป็นอะไรที่ล้ำยุคล้ำสมัย กล้าหาญชาญชัยมาก ๆ สำหรับยุคนั้น

 

หรือถ้าหากจะให้คำจำกัดความเป็นภาษาอังกฤษ ตามที่มีคนเคยเขียนเอาไว้ ก็คงต้องบอกว่า หนังของ Rosa von Praunheim เป็นหนังเกี่ยวกับ EVERY KIND OF SEXUAL “DISORIENTATION”

 

Rosa von Praunheim เคยกำกับภาพยนตร์ไปแล้ว 160 เรื่อง แต่เราเคยดูหนังของเขาแค่ 3 เรื่องเท่านั้นเอง ซึ่งเราก็ชอบทั้ง 3 เรื่องนี้มาก ๆ หนัง 3 เรื่องของเขาที่เราเคยดู ก็คือ

 

1. A VIRUS KNOWS NO MORALS (1986, Rosa von Praunheim, West Germany, 84min)

 

เราได้ดูหนังเรื่องนี้ที่ห้องสมุดมหาลัยธรรมศาสตร์ ในการจัดฉายโดย Filmvirus หนังเรื่องนี้ติดอันดับ 14 ในลิสท์หนังที่เราชื่นชอบที่สุดที่ได้ดูในปี 2003

 

2. EINSTEIN OF SEX (1999) 

 

เราได้ดูหนังเรื่องนี้ที่เอ็มโพเรียมใน Bangkok Film Festival

 

3. QUEENS DON’T CRY (2002, documentary) 

 

เราได้ดูหนังเรื่องนี้ที่สถาบันเกอเธ่

 

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

 

ทั้ง Fassbinder, Schroeter, von Praunheim ต่างก็เคยสมัครเข้าเรียนใน Berlin Film School แต่ถูกทางมหาวิทยาลัยปฏิเสธหมดทั้ง 3 คน ซึ่งนั่นก็แสดงให้เห็นว่า ถึงแม้ทั้ง 3 คนนี้ไม่ได้ศึกษาด้านภาพยนตร์ในมหาวิทยาลัย ทั้งสามต่างก็สามารถสร้างภาพยนตร์ที่สุดยอดมาก ๆ ได้

 

อยากให้มีคนจัดงาน RETROSPECTIVE ของ Rosa von Praunheim อย่างรุนแรงมาก ๆ โดยหนังของเขาที่เราอยากดูอย่างสุดขีดคลั่งก็รวมถึง

(เรื่องย่อมาจาก IMDB และอินเทอร์เน็ต อ่านเรื่องย่อแต่ละเรื่องก็รู้แล้วว่า ไม่ทราบชีวิตอะไรอีกต่อไป)

 

1. IT IS NOT THE HOMOSEXUAL WHO IS PERVERSE, BUT THE SOCIETY IN WHICH HE LIVES (1971, 67min)

 

A harsh but deeply sympathetic sociological essay film about gay life in Berlin in a time of secrecy and oppression, with no diegetic sound and constant narration, following Daniel's unsatisfying immersion into gay society.

 

2. ARMY OF LOVERS OR REVOLT OF THE PERVERTS (1979, documentary)

 

Personal diary-style documentary of German Gay rights activist Von Praunheim's sojourn in the U. S. Grace Jones is seen writhing her way through "I Need A Man" at a rally and is sharply criticized for doing so by a Lesbian feminist.

 

3. OUR CORPSES STILL LIVE (1981)

 

A staged documentary by Berlin’s Rosa von Praunheim, who gathers five women who came of age in the 1930s—ranging from a lesbian-feminist journalist to a pro-Hitler housewife—for a week in a small apartment to see what will happen.

 

4. RED LOVE (1982)

 

In this self-proclaimed attack on good taste, Rosa von Praunheim smashes a lavishly produced adaptation of Soviet diplomat Alexandra Kollontai’s A Great Love together with a crudely shot-on-video interview with radical sex activist Helga Goetz, the ex-housewife mother of seven who’d claimed to have had sex with over 200 partners after discovering the free love movement in the 60s. Borne out of Praunheim’s disappointment with the original, more traditional cut of his adaptation of Kollontai’s novella, RED LOVE becomes something more than the sum of its two parts: a singular, punk tribute to two revolutionary women.

 

5. CITY OF LOST SOULS (1983)

A film about the teeming flip side of life in Berlin centered on eccentric characters of almost every imaginable sexual orientation, or disorientation.

 

Onetime 82 Club performer and trans pioneer Angie Stardust becomes den mother to a group of weirdo queer American émigrés at her Berlin burger restaurant slash boarding house in this absurdist glam musical. Largely drawn from the real-life backgrounds of its stars—including punk icon Jayne County, performance artist Juaquin la Habana, and porn star Tron von Hollywood—and with a number of new wave earworms taken from County and Hollywood’s live U-Bahn to Memory Lane revue, CITY OF LOST SOULS is inclusive, incisive, and one of the greatest trans films ever made.

 

6. HORROR VACUI: THE FEAR OF EMPTINESS (1984)

 

A young gay couple is torn apart when one of the lovers is drawn into the mysterious Madame C’s cult of ‘Optimal Optimism’ in this takedown of religion and the self-help industry. With a gorgeously handmade aesthetic that could easily be described as ‘Red Grooms meets THE CABINET OF DR. CALIGARI,’ appearances from Praunheim regulars Joaquin la Habana and Günter Thews, and an especially committed performance by the great Lotti Huber, HORROR VACUI: THE FEAR OF EMPTINESS is a biting satire that’s as unsettling as it is funny.

 

7. ANITA: DANCES OF VICE (1987)

In modern-day Berlin (1987), Frau Kutowski goes insane, believing herself to be the (real-life) notorious Anita Berber, a nude art dancer/drug addict/scandalous figure of post-WWI Berlin. (Berber died of tuberculosis in 1928, having achieved significant success and recognition throughout the dance world.) Frau Kutowski is placed in a mental hospital, where in her own mind she acts out Berber's final days, including in her fantasies the hospital's staff and patients, to represent Anita's friends and associates. She relives the adventures, scandals, triumphs, trials and tribulations of Anita Berber, and finally merges her own real existence with that of her imagination, until fantasy actually becomes reality. The film makes use of both color (Expressionist style) and black & white (documentary style) to draw the line between fantasy and reality, respectively. Watch how this line is crossed over!

 

8. LIFE IS LIKE A CUCUMBER (1990)

 

9. I AM MY OWN WOMAN (1992)

 

The life story of Charlotte von Mahlsdorf, born Lothar Berflede. Miss Charlotte survived the Nazi reign and the repression of the Communists as a transvestite and helped start the German gay liberation movement. Documentary with some dramatized scenes. Two actors play the young and middle aged Charlotte and she plays herself in the later years.

 

10. NEUROSIA: FIFTY YEARS OF PERVERSION (1995)

Neurosia is the autobiography of the director Rosa von Praunheim. The movie begins with Rosa presenting his autobiography in a movie theater. Before the film begins, he is shot. But - his body gets lost. A female journalist from a TV station begins researching the life of Rosa. In the course of the movie she speaks to lots of acquaintances, shows short clips from Rosas old movies. Her main aim is to provide sensational and shocking details from Rosas life. It turns out that nearly everybody had some reason to kill Rosa. At the end of the movie, she discovers Rosa at a boat where he is kept prisoner by some of his old enemies. She frees him, and the movie ends.

 

11. THE TRANSEXUAL MENACE (1996)

 

12. CAN I BE YOUR BRATWURST, PLEASE? (1999)

 

A handsome Midwest man (Stryker) moves into a Hollywood motel and immediately becomes the obsession of the quirky manager and the assorted guests.

 

13. HEROES AND GAY NAZIS (2005)

 

It's no secret that the most active homophobes are usually hidden homosexuals. And what environment could be more homophobic than the neo-Nazi environment? It is the phenomenon of homosexuality in the German Nazi community that Rosa von Praunheim's film is dedicated to.

 

14. YOUR HEART IN MY HEAD (2005)

A retelling of the events that led to the death of Bernd Juergen Brandes. Brandes responded to Armin Meiwes' Internet ad in 2001, where Meiwes indicated that he was looking for a man willing to be killed and eaten.

 

15. TWO MOTHERS (2007, documentary)

 

ตอนที่เพราน์ไฮม์มีอายุราว 58 ปีในปี 2000 แม่ของเขาซึ่งมีอายุ 94 ปีก็เพิ่งสารภาพความจริงว่า ที่แท้แม่คือแม่บุญธรรม เพราน์ไฮม์คือลูกบุญธรรม ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ พอเพราน์ไฮม์ได้รับรู้ความจริงเรื่องนี้ เขาก็เลยเริ่มต้นสืบหา “แม่ที่แท้จริงของเขา” พร้อมกับทำหนังสารคดีเรื่องนี้ไปด้วย การสืบหาความจริงนี้ทำให้เขาต้องเดินทางดั้นด้นออกจากเยอรมนีจนไปถึงเรือนจำในประเทศ Latvia

 

16. RENT BOYS (2011)

 

Berlin stories behind sex for money. Despised, stigmatised and suppressed to the fringe of society - this is the reality young, male prostitutes face in Berlin. Most of the hustlers are immigrants, a lot of them act out of necessity. Rosa von Praunheim accompanies the young adults at their work in bars, porn movie theatres and on the street. He shows their reasons, their stories and above all, their strong will to survive.

 

17. HITLER AND JESUS – A LOVE STORY (2014)

"Comparing Hitler and Jesus seems like sacrilege. But in my research, I found that there were indeed certain similarities between Hitler and Jesus. Both were leaders, gifted orators, and both addressed the poor and the underprivileged, promising them a better life. All we know about Jesus are legends, fairy tales, and embellishments from centuries past. We know everything about Hitler—right down to his lobster fork. Hitler and Jesus seduced people. Hitler had millions killed, and the Church also murdered in Jesus' name." 

 

18. DARK ROOM (2019)

Lars, a male nurse from Saarbrücken, moves with his lover Roland to Berlin. They renovate an apartment with the intention of finally living together. Their happiness seems almost complete. What Roland doesn't know: while secretly checking out Berlin's night life, Lars is experimenting with a deadly poison.

 

19. THIRTY YEARS WITH THE WHIP (2024)

20. SATANIC SOW (2025)

A flamboyant performer embodies Rosa von Praunheim in a wild journey through fame, faith, and family, facing eager admirers, divine encounters, romantic escapades, and a shocked maternal figure.

 

เราเคยเขียนถึงเรื่องที่ Rosa von Prauheim ตบตีกับ Fassbinder and Schroeter ไว้ที่นี่
https://web.facebook.com/jit.phokaew/posts/pfbid032GR6cQmBduH2ghgWcBcogdeVL3s4qdFssyyq6HreocjPYALZaG8heE5P3LM7bY5cl

 

เราเคยเขียนถึง A VIRUS KNOWS NO MORALS ไว้ที่นี่
https://celinejulie.blogspot.com/2021/06/12-virus-knows-no-morals-1986-rosa-von.html