MARATHON ONLINE 2021/38

 

34. CHI POWER: THE DOCUMENTARY (ธนิศวร์ วสุ ยันตรโกวิท, 8min, A+15)

 

คืออะไร งง หรือฉันตามเรื่องไม่ทันเอง 55555 มีทั้งแมวที่สื่อสารกับคนได้ (ถ้าจำไม่ผิด) และโลกคู่ขนาน และมิคจากอีกมิตินึงในภาคหญิงสาว เหมือนจริง ๆ แล้ว wavelength เราคงไม่ตรงกับหนังเรื่องนี้เท่าไหร่ เราก็เลยไม่ได้ชอบหนังเรื่องนี้มากนัก แต่ดูจากปฏิกิริยาของผู้ชมคนอื่น ๆ ที่ชื่นชอบหนังเรื่องนี้แล้ว หนังเรื่องนี้คงถือได้ว่าเป็น “หนัง cult” เรื่องนึงประจำปีนี้ 55555

 

35. CHICKEN FILLET RECIPE (ธารา เอมสวนะ, 13min, A+)

 

36. CHOP! (จิรัชญา อาจารสิริ, animation, A+25)

 

แอนิเมชั่นที่รุนแรงสุด ๆ เพราะมันเหมือนเป็นการสร้างโลกแบบวิปริตที่ทุกคนมีความสุขกับการทำร้ายร่างกายตนเอง หรือทำอะไรโหด ๆ ยอมรับว่าหนังมันไปสุดทางของมันเองมาก ๆ แต่พอเราไม่ได้ชอบอะไรโหด ๆ แบบนี้ เราเลยอาจจะยังไม่ถึงขั้นชอบหนังเรื่องนี้แบบสุด ๆ

 

37. CHRISTMAS EVE ADAM LILITH NIGHTS (สหรัฐ อึ้งกิจไพบูลย์, 7min, A+10)

 

ยอมรับว่าช่วงแรก ๆ ของหนังนี่เรามีระยะห่างจากหนังมากพอสมควรเลย เพราะเราไม่อินกับคริสต์มาสแต่อย่างใด และเราก็ไม่ได้อยากให้หิมะตกที่เมืองไทยด้วย ถึงแม้เราจะชอบอากาศหนาวมาก ๆ ก็ตาม เพราะฉะนั้นช่วงแรก ๆ ของหนังเราก็เลยเหมือนดูตัวละครพูดคุยกัน โดยที่เราจะรู้สึกห่างจากตัวละครมาก ๆ เพราะเราแทบไม่สามารถ identify อะไรกับตัวละครกลุ่มนี้ได้

 

แต่พอหนังจบแบบนั้นเราก็ชอบหนังเพิ่มขึ้นมาก เพราะถ้าเราเข้าใจไม่ผิด ตัวละครลงเอยด้วยการ “ปาหิมะในจินตนาการ” ใส่กันอย่างสนุกสนาน ซึ่งสำหรับเราแล้ว มันดีกว่า “หิมะเทียม” แบบใน “ไสหัวไป นายส่วนเกิน” เสียอีก เพราะ “หิมะในจินตนาการ” มันไม่ต้องลงทุนเลยซักกะบาท แต่มันต้องอาศัย“กลุ่มเพื่อนที่สามารถแชร์โลกจินตนาการเดียวกันกับเราได้”  เราถึงจะสนุกกับมันได้อย่างเต็มที่

 

เราก็เลยชอบตอนจบของหนังมาก ๆ เป็นการส่วนตัว เพราะว่า ในวัยประถม เราก็หาความสุขด้วยการ “สร้างโลกจินตนาการ” ของเราขึ้นมาเอง และพอเราอยู่มัธยมกับมหาลัย ความสุขที่สุดในชีวิตของเราก็คือการมีกลุ่มเพื่อนที่ “แชร์โลกจินตนาการเดียวกันกับเรา และสนุกไปกับโลกจินตนาการเดียวกันกับเราได้” เพราะฉะนั้นพอหนังเรื่องนี้เลือกจบด้วยการเล่นสนุกปาหิมะในจินตนาการใส่กัน ตอนจบของหนังก็เลยเหมือนโดนเราเป็นการส่วนตัวมาก ๆ

 

และเราก็ชอบที่ตอนจบของหนังเรื่องนี้กับ SLEEPLESS 7-11 ของผู้กำกับคนเดียวกัน ต่างก็ลงเอยด้วย “จินตนาการ” เหมือนกัน แต่เหมือนตอนจบของ CHRISTMAS แสดงให้เห็นถึงพลังในทางบวกของจินตนาการ ส่วน SLEEPLESS 7-11 แสดงให้เห็นถึงความน่าเศร้าของคนที่แยกจินตนาการกับความเป็นจริงไม่ออก

 

38. THE CHRONIC CHRONICLES (ธัญญาทิพย์ ผุดวัฒน์, A+25)

 

นอกจาก COVID จะทำให้มีหนัง ZOOM จำนวนมากเข้าฉายในเทศกาลมาราธอนปีนี้แล้ว เราขอตั้งทฤษฎีว่า COVID ยังส่งผลทางความคิดหรือจิตใจของผู้สร้างหนังหลายราย ให้สร้างหนังที่มีฉาก “ตัวเองอยู่ในห้องเดียวกัน” ออกมาหลายเรื่องในปีนี้ด้วย 55555

 

คือเราขอตั้งทฤษฎีว่า พอ COVID ทำให้คนต้องอยู่ในห้องตามลำพังเพียงคนเดียวเป็นเวลานาน ๆ มันก็เลยกระตุ้นให้หลายคนสร้างหนังที่มีฉากตัวเองแยกร่างออกมาเป็นหลาย ๆ ร่าง แต่อยู่ในห้องเดียวกัน อะไรทำนองนี้หรือเปล่า ซึ่งรวมถึงหนังเรื่องนี้ด้วย

 

คือนอกจากหนังเรื่องนี้แล้ว หนังเรื่องอื่น ๆ ที่เราคิดว่าอาจจะเข้าข่ายเดียวกัน ก็มีอย่างเช่น

 

1. CHI POWER: THE DOCUMENTARY ที่มิคเจอตัวเองจากโลกคู่ขนาน แต่มาในภาคหญิงสาว

 

2. HOW MANY IS TOO MANY ของ ณัฎฐ์ธร กังวาลไกล ก็มีฉากตัวเองหลาย ๆ ตัวมาอยู่ในห้องเดียวกัน และแย่งอาหารกันกิน

 

3.ดินแดนกักกัน ของ จักรพันธุ์ วัฒนพงษ์ ที่เราเข้าใจว่าเป็นหนังสารคดี ที่มีการถ่ายแบบ reenactment ผสมเข้ามาด้วย และฉากนึงในหนังเป็นฉากที่ subject เหมือนแยกออกเป็นสองร่างขณะจับเจ่าอยู่ในห้องเดียวกันในช่วงกักตัว

 

4.เบ่งบาน? ของ ณัฐดนัย วัฒนธาดากุล ที่มีฉากนึงเป็นฉากที่พระเอกแยกออกเป็น 3 ร่าง ขณะอยู่ในห้องเดียวกัน

 

ไม่รู้ว่ามีหนังเรื่องอื่น ๆ ในเทศกาลมาราธอนที่มีฉากแบบนี้อีกหรือเปล่า 555