IT CHAPTER TWO

IT CHAPTER TWO (2019, Andy Muschietti, A+25)

 --จุดที่ชอบในหนังเรื่องนี้คือสิ่งเดียวกับที่ชอบในหนังของ Robert Altman นั่นก็คือการจัดลำดับความสำคัญของตัวละคร คือในหนังทั่วๆไปนั้น หนังชอบนำเสนอตัวละคร "พระเอก-นางเอก" และ treat ตัวละครเพื่อนๆพระเอกนางเอกว่าเป็นแค่ "อีตัวประกอบ" ซึ่งวิธีการแบบนี้มักสร้างปัญหาให้กับเรา เพราะเรามักจะไม่อินกับตัวละครพระเอกนางเอกในหนังหลายๆเรื่อง แต่ไปอินกับตัวละครประกอบที่ "ไม่มีความเป็น hero" หรือ "ไม่มีคนรัก" มากกว่า

เพราะฉะนั้นพอ IT ภาคสองมันให้ความสำคัญกับตัวละครฝ่ายดีทุกตัวเท่าๆกัน มันก็เลยเข้าทางเรามากๆตรงจุดนี้

--แต่ถ้าเทียบกับหนังสยองขวัญที่มีบางจุดที่ตรงกัน อย่างเช่น MA ที่พูดถึงการ reunion ของเพื่อน, US ที่นำเสนอฉากสวนสนุก และ SCARY STORIES TO TELL IN THE DARK ที่พูดถึงกลุ่มเพื่อนวัยรุ่นที่เผขิญผีที่มาในรูปลักษณ์ไม่ซ้ำกัน เราก็ชอบหนังทั้งสามเรื่องนี้มากกว่า IT CHAPTER TWO นะ เพราะ MA กับ US มันมี "ความเจ็บแค้น" บางอย่างที่เรา identify  ด้วยได้ ส่วน SCARY STORIES ก็ดูสนุกกว่า

BLACK CATS DON'T WASH CLOTHES  แมวดำย่อมไม่ซักผ้า (2019,  Dolnadda Klaifon, A+30)

ดูแล้วงงๆ ไม่เข้าใจ แต่ก็ชอบสุดๆ ชอบที่มันมีความพิศวงคล้ายๆงานเขียนของ Tossapol Boonsinsukh

JIB JIB (2019, Techatat Pudtal, Wiangnue Boonlao, A+10)

ชอบตัวละครเพื่อนนางเอก