I LOVE THE TAPES OF "MAN ON FILM"

 

ตอนนี้เราเป็นหวัด คออักเสบ เราก็เลยคงไม่ได้ออกไปดูหนังเยอรมันที่ BACC ในวันเสาร์นี้แล้ว เสียดายมาก ๆ แต่ตรวจแล้วไม่ได้เป็น covid นะ

 

เหมือนเป็นหวัดครั้งแรกในรอบ 1 ปี ครั้งสุดท้ายที่เราเป็นหวัดคือในช่วงราววันที่ 22-25 มี.ค. 2024

 

แต่ก็แอบประหลาดใจมาก ๆ ที่เราเป็นหวัด เพราะว่าเราก็อุตส่าห์ฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ไปแล้วในช่วงกลางเดือนมี.ค. และช่วงสงกรานต์เราก็ไม่ได้ออกไปไหนเลย หมกตัวอยู่ในห้องตลอด 4 วันในวันที่ 12-15 เม.ย.

 

คิดว่าสาเหตุที่เราเป็นหวัด อาจจะเกิดจากช่วงเช้าวันที่ 16 เม.ย. เราออกเดินทางไปดูหนังด้วยการนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปสามย่านมิตรทาวน์ แล้วมันมีฝนตกปรอย ๆ หยดใส่หัวเราระหว่างทาง แต่ฝนมันก็เม็ดเล็กมาก ๆ จนเรามองไม่เห็นในตอนแรกว่ามันยังคงมีฝนตกอยู่ คือถ้าหากเรามองเห็นแต่แรกว่ามันมีฝนตกอยู่ เราก็คงไม่นั่งมอเตอร์ไซค์ไป

 

หรือว่าเราติดเชื้อหวัดมาจากคนในร้าน STARBUCKS ในวันศุกร์ที่ 11 เม.ย. เพราะเราจำได้ว่าวันนั้นเรานั่งกิน STARBUCKS อยู่ แล้วพบว่ามีลูกค้าที่นั่งอยู่ห่างจากราวไปราว 5-10 เมตร ไอหนักมาก ๆ ซึ่งหลังจากนั้นเราก็รีบเปลี่ยนที่นั่งไปอีกมุมหนึ่งของร้านในทันทีนะ เพื่อจะได้ห่างไกลจากคนไอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เราก็ยังได้ยินเสียงเธอไอหนักมากอยู่ดี ไม่รู้ว่าเราได้รับเชื้อจากเธอไปมากน้อยแค่ไหน แล้วเชื้อที่เราได้รับในวันที่ 11 เม.ย. มันเพิ่งเริ่มมาแผลงฤทธิ์เอาในช่วงเย็นวันที่ 17 เม.ย.อย่างนั้นเหรอ

 

ก่อนหน้านั้นในวันที่ 9 เม.ย. เราก็เจอคนไอหนักมากในฟิตเนส เราก็เลยรีบเปลี่ยน treadmill ไปยังจุดที่ห่างไกลคนไอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในทันที แต่คิดว่าเชื้อที่เราได้รับในวันที่ 9 เม.ย. ไม่น่าจะเพิ่งมาส่งผลเอาในวันที่ 17 เม.ย.

 

ส่วนคนไอในโรงหนัง เราก็เจอบ้างเป็นครั้งคราว แต่ส่วนใหญ่มันเป็นแค่ไอเล็กน้อย เราไม่ได้เจอคนไอหนักมากในโรงหนังแต่อย่างใด

 

แล้วอาการของเราในตอนนี้ ก็ไม่มีไอจามเลยแม้แต่นิดเดียวนะ แต่มีอาการมึนหัว ปวดหัว คอแดง อ่อนเพลีย อยากนอน ไม่มีน้ำมูกไหล แต่เหมือนมีน้ำมูกคั่งอยู่ในหัว แต่ไม่ไหลออกมา

+++++++++

 

ขอแก้ไขลิสท์รายชื่อหนังที่เราแปะไปเมื่อวานค่ะ เพราะอยู่ดี ๆ เราก็นึกขึ้นมาได้ว่า เอ๊ะ เราเคยดูหนังเรื่อง NEBRASKA จริงหรือเปล่าเนี่ย หรือมันเป็นความทรงจำที่ผิดพลาด เพราะว่าเมื่อราว 10 กว่าปีก่อนเราเคยอ่านบทความต่าง ๆ เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ แล้วพอเวลาผ่านไป 10 ปี เราก็เลยนึกว่าเราเคยดูหนังเรื่องนี้แล้ว แต่พอไปเช็คข้อมูลดูจริง ๆ เรากลับไม่เคยดูหนังเรื่องนี้นี่นา 55555

 

เราเข้าใจว่า NEBRASKA ไม่เคย commercially released ตามโรงภาพยนตร์ในไทยนะ หนังเรื่องนี้เคยเข้ามาฉายที่ BACC ในปี 2016 ด้วย แต่วันนั้นเราดูเทศกาลหนังสั้นมาราธอนที่ชั้น 2 ของ BACC เราไม่ได้ขึ้นไปดูหนังเรื่องนี้ที่ BACC ชั้น 5

 

เราก็เลยลบ NEBRASKA ออกจากรายชื่อหนังที่เราเคยดูแล้ว แล้วก็เลยถือโอกาสเติม LITTLE JERUSALEM (2005, Karin Albou, France) กับ THE TURIN HORSE (2011, Béla Tarr, Ágnes Hranitzky, Hungary, 156min) เข้าไปแทน

https://web.facebook.com/photo?fbid=10237585661884243&set=a.10223045281543822

+++++++

 

ฟังเทป “คบ-คุย-เท! (ภาคสอง!)” ของ Man on Film จบแล้ว เป็นอะไรที่รื่นรมย์มาก ๆ  ชอบที่มีพูดถึงหนังเรื่อง IN THE AISLES (2018, Thomas Stuber, Germany, A+30) ที่นำแสดงโดย Franz Rogowski ด้วย เพราะเป็นหนังที่เราชอบสุดขีด แต่เป็นหนังที่คนไม่ค่อยพูดถึงกัน ชอบที่เทปนี้มีการพูดถึงหนังที่เราไม่รู้จักด้วย อย่างเช่น OTHER PEOPLE (2016, Chris Kelly) ที่นำแสดงโดย Jesse Plemons ท่าทางจะเป็นหนังที่น่าดูมาก ๆ

 

ชอบที่มีการพูดถึงวงการวิดีโอเกมและเพจหนังต่าง ๆ ด้วย ด่ากันมันส์มาก ๆ 55555 เราไม่เคยรู้เรื่องวงการวิดีโอเกมมาก่อน ไม่รู้ว่ามีอะไรแบบนี้ด้วย ส่วนเรื่อง controversy ต่าง ๆ เกี่ยวกับเพจหนังและความเห็น toxic ของผู้คนต่าง ๆ ทั้งทั่วโลกและในไทยก็เป็นอะไรที่เราไม่เคยติดตาม 55555 รู้สึกว่ามันเสียเวลาชีวิตเรา ก็เลยชอบที่เราได้รับรู้กระแสความเห็นต่าง ๆ อะไรพวกนี้จากเทปนี้ โดยที่เราไม่ต้องเสียเวลาไปอ่านเพจหนังบ้าบอและความเห็นของผู้คน toxic ต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยตัวเอง

 

อันนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับเทปนี้นะ แต่เป็นการพูดถึงตัวเราเอง คือจุดประสงค์ของเราในการดูหนังเป็นเพราะว่า “การดูหนังทำให้เรามีความสุข” น่ะ โดยเฉพาะหนังของ Lav Diaz, Michael Haneke, Robert Bresson, Alexander Kluge, Marguerite Duras, etc. อะไรพวกนี้ ที่ทำให้เรารู้สึกมีความสุขสุดยอดมาก ๆ เพราะฉะนั้นเราก็เลยจะสนใจแค่ “หนัง” และ “ความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อหนัง” เท่านั้น เราไม่แคร์และไม่สนใจ “ความรู้สึกของคนอื่น ๆ ที่มีต่อหนัง” 55555 เราก็เลยไม่ได้ตามอ่านเพจหนังหรือความเห็นของคนต่าง ๆ ที่มีต่อหนัง เพราะมันไม่ได้ “ทำให้เรามีความสุข” แล้วถ้าหากกิจกรรมนั้นไม่ได้ทำให้เรามีความสุข แล้วเราจะเสียเวลาทำกิจกรรมนั้นไปทำไม เราจะอ่านเฉพาะความเห็นของนักวิจารณ์บางคน, เพื่อนบางคน, หรือเพจหนังดีงามบางเพจที่เรารู้สึกว่ามันให้ความสุขแก่เรา ส่วนคนอื่น ๆ จะคิดยังไงกับหนังเรื่องไหน ๆ ก็ถือว่าเป็น “เรื่องของมึง” ค่ะ (อันนี้เป็นเพราะว่าเรามีสถานะเป็นเพียงแค่ “คนที่ดูหนังเพื่อหาความสุขจากหนัง” นะ เราไม่ใช่ “สื่อมวลชน” ที่จำเป็นจะต้องคอยจับตาดูกระแสสังคมที่มีต่อหนังเรื่องต่าง ๆ และเราก็ไม่ใช่ “ผู้สร้างหนัง” ที่จำเป็นจะต้องคอยจับตาดูกระแสสังคมด้วยเช่นกัน)

 

เพราะฉะนั้นโดยทั่วไปแล้วเราก็จะไม่ได้รับรู้เรื่องราวของกระแสสังคม, เรื่องราวของเพจหนังบ้าบอต่าง ๆ หรือความเห็น toxic ต่าง ๆ ของผู้คนทั่วโลกเลย แต่เราชอบมาก ๆ ที่เราได้รับรู้เรื่องราวพวกนี้ในฐานะ secondhand experience จากเทปนี้

 

เปรียบเทียบง่าย ๆ ก็คือว่า มันมี “นางสาวยำถ่อย” ที่เรารู้สึกว่าอีนี่มัน toxic เราก็จะไม่ไปมีปฏิสัมพันธ์กับมันโดยตรง เพราะมันเสียเวลาชีวิตเรา แต่ถ้าหากมีใครมาเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับพฤติกรรมของอีนี่ เราก็จะชอบฟัง 55555 เหมือนพอมันเป็น secondhand experience แล้วเราก็จะ enjoy กับการรับรู้เรื่องราวเหล่านี้ แต่ถ้าหากให้เรามี firsthand experience ด้วยการไปอ่านเพจหนังเหล่านี้โดยตรง เราก็จะไม่เสียเวลาทำมันเป็นอันขาด 55555

 

พอฟังเทปนี้จบแล้ว ก็เลยทดลองกดดู transcript เพราะเราชอบดูว่าระบบคอมพิวเตอร์มันถอดคำได้ตรงแค่ไหน ชอบมาก ๆ ที่คอมพิวเตอร์มันถอดเสียงคำว่า nuance ออกมาเป็นคำว่า “นวล”