UNTITLED GHOST (2021, Thanit Yantrakovit,
Areeda Arayarungroj, 39min, A+30)
คนเย็ดผีเย็ดคน
1.ชอบไอเดียหลาย ๆ อย่างในหนังมาก ๆ
ชอบที่มันเหมือนเป็นหนังที่อาจจะมีประเด็นทางการเมือง
แต่ทำออกมาในแนวทางของตัวเองที่ไม่ซ้ำแบบใคร เพราะมันไม่ได้เป็นหนังอาร์ตนิ่งช้า
และเนื้อหาของหนังจริง ๆ แล้วจะทำออกมาให้เป็น horror หรือตลก
หรือไซไฟแบบชัด ๆ ไปเลยก็ได้ แต่หนังก็ไม่ได้เลือกที่จะเน้นอารมณ์ horror ให้ชัด ๆ และก็ไม่ได้เน้นอารมณ์ตลกให้ชัด ๆ ความเป็นไซไฟของมันก็ไม่ชัด เราก็เลยชอบมาก
ๆ ที่ตอนที่เราดูหนังเรื่องนี้ เรารู้สึกว่ามันไม่พยายามจำกัดตัวเองให้อยู่ใน genre
ใด genre นึงอย่างชัดเจน
ถ้าเปรียบเทียบกับหนังการเมืองไทยด้วยกัน เราว่ามันอาจจะมีความกวนตีน
ขำ ๆ ทีเล่นทีจริง อาร์ตแต่ไม่นิ่งช้า ซึ่งหนังของ Sorayos Prapapan, Chulayarnnon
Siriphol, Ratchapoom Boonbunchachoke ก็จะมีลักษณะแบบนี้เหมือนกัน
แต่หนังของทั้ง 3 คนนี้และหนังเรื่องนี้ต่างก็มีความแตกต่างจากกันเป็นอย่างมาก
ถึงแม้จะเป็นหนังกวนตีนการเมืองไทยเหมือนกัน
เอาจริง ๆ
แล้วเราว่าประเด็นการเมืองในหนังเรื่องนี้เราก็อาจจะไม่เข้าใจและไม่ได้ประทับใจอะไรมากนะ
แต่เราประทับใจความไม่จำกัด genre ของมัน
และความเป็นตัวของตัวเองของหนังมาก ๆ
2.ดนตรีประกอบดีสุด ๆ
3.นางเอกก็เล่นดีมาก ๆ
4.การออกแบบท่าทาง (ไม่รู้จะเรียกว่า choreography ได้หรือเปล่า)
ในพิธีไล่ผีในหนังเรื่องนี้ก็ดีมาก เหมือนมันต้องออกแบบให้ erotic แบบพอดิบพอดี ไม่มากไม่น้อยเกินไป
5.ชอบการใช้ “สไตล์เก่า ๆ” ในหนังเรื่องนี้มาก ๆ
ทั้งโฆษณาทางทีวีแบบโบราณ, คลิปที่ดูคล้ายรายการโทรทัศน์แบบโบราณ
6.การใช้กระจกร้าวในหนังเรื่องนี้ก็ดีมาก ๆ
SONGS OF OBLIVION (2019-2020, Hui
Ye, video installation, A+30)
วิดีโอ 2 จอที่ Jim Thompson ชอบสุด ๆ
แต่เป็นสองจอที่ดูพร้อมกันไม่ได้นะ มันต้องดูทีละจอ น่าจะใช้เวลาดูรวมกันราว 25-30
นาที
วิดีโอนี้มีความเป็นหนังสารคดี เราไม่แน่ใจว่ามันพูดถึงเกาะนึงในไต้หวันหรือเปล่า
เป็นเกาะที่มีชาวบ้านอยู่ และเป็นเกาะที่เคยใช้คุมขังนักโทษต่าง ๆ
และนักโทษที่เป็นทหารผ่านศึกด้วยมั้ง เราเองก็ไม่แน่ใจ
โดยที่ในอดีตนั้นนักโทษเหล่านี้เคยล่อลวงเด็ก ๆ ในเกาะไปข่มขืนด้วย ซึ่งน่าจะรวมถึงเด็กผู้ชาย
เพราะหนังใช้คำว่า sodomy
ชาวบ้านในเกาะนี้มีความเชื่อที่น่าสนใจ
เพราะพวกเขาเชื่อกันว่าเกาะนี้มีปีศาจร้ายรูปร่างเหมือนแพะ
ที่สามารถจำแลงตัวเป็นคนได้ด้วยมั้ง และก็มีภูตผีในเกาะนี้
เหมือนในยุคโบราณชาวบ้านเคยไปเจอภูตผีเหล่านี้ร้องเพลงในถ้ำ ชาวบ้านก็เลยเอาเพลงที่ภูตผีเหล่านี้ร้องมาขับร้องกันต่อ
ๆ มา จนกลายเป็นเพลงพื้นบ้านอาถรรพ์ประจำเกาะ
หนังได้สัมภาษณ์ผู้ชายที่เคยเจอปีศาจแพะด้วย น่ากลัวมาก ๆ
I’LL BE HOME FOR CHRISTMAS (2021, Jutha Saovabha, 20min, A+25)
ดูหนังได้ที่นี่
1.ชอบช่วงครึ่งแรกของหนังมาก ๆ ดูแล้วนึกถึงหนังหลาย ๆ เรื่องของ Prapt Boonpan ในทศวรรษ
2000 ที่เป็นบทบันทึกการสนทนาเกี่ยวกับประเด็นน่าสนใจทางการเมือง ณ ช่วงเวลานั้น ๆ
แต่พอเข้าสู่ทศวรรษ 2010 คุณ Prapt Boonpan ก็ห่างหายจากการทำหนังแบบเดิมไป
และก็ไม่ค่อยมีคนทำหนังแนวเดียวกับคุณปราปต์อีก ถึงแม้ว่าจำนวนหนังการเมืองไทยพุ่งสูงขึ้นมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา
และน่าจะมีหนังการเมืองไทยเป็นจำนวนไม่ต่ำกว่า 100
เรื่องที่ออกฉายในเทศกาลมาราธอนปี 2021
แต่ช่วงครึ่งแรกของหนังเรื่องนี้ก็แตกต่างจากหนังของคุณปราปต์นะ
เพราะเราว่าช่วงครึ่งแรกของหนังเรื่องนี้เน้นบทสนทนาที่เป็นธรรมชาติ
และดูแทบจะเป็นหนังสารคดีน่ะ ตัวละครในหนังเรื่องนี้พูดถึงประเด็นทางการเมืองไทยในแบบที่คล้าย
ๆ กับคนธรรมดา ในขณะที่ตัวละครในหนังของคุณปราปต์จะมีแง่มุมของคนที่อินกับการเมือง
หรือมีความเป็น activist หรือนักวิชาการอยู่ด้วย
คือเหมือนตัวละครนางเอกในหนังเรื่องนี้ของคุณจุฑาอาจจะแสดงความเห็นทางการเมืองคล้าย
ๆ กับคนที่เราอาจจะพบได้ในห้างสรรพสินค้าหรือร้านกาแฟโดยทั่วไปในไทย 55555
แต่ตัวละครในหนังของคุณปราปต์อาจจะนึกว่าต้องมาปะทะกับคุณภัควดี, คำ ผกา, มุกหอม
ทำนองนั้น
แต่ก็ชอบหนังเรื่องนี้มาก ๆ ในระดับนึงนะ
ชอบที่มันบันทึกความเห็นทางสังคมและการเมืองของคนไทยในขณะนั้น ๆ เอาไว้
2.การใช้ IT’S A WONDERFUL LIFE (1946, Frank Capra) ในหนังเรื่องนี้ก็ซึ้งดี
3.ช่วงครึ่งหลังอาจจะดูยากขึ้นมานิดนึง
เพราะเราจะไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกถึงร้องไห้ เพราะเธอคิดถึงบ้านหรืออะไร
เหมือนช่วงครึ่งหลังผู้ชมกับนางเอกจะมีระยะห่างจากกันมากพอสมควร
No comments:
Post a Comment