I HAVE ALICE IN MIND (2015, Sineenadh Keitprapai, stage play, A+15)

I HAVE ALICE IN MIND (2015, Sineenadh Keitprapai, stage play, A+15)

--ดูแล้วชอบพอสมควร แต่อาจจะไม่ถึงขั้นชอบสุดๆนะ เพราะส่วนใหญ่เราดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจน่ะ 555 คือรู้แต่ว่าละครเรื่องนี้พูดเรื่องประเด็นสิ่งแวดล้อมเท่านั้นแหละ แต่รายละเอียดของแต่ละช่วงตอนในละครเรื่องนี้เป็นสิ่งที่เราอาจจะยังไม่เข้าใจเท่าไหร่

--จริงๆแล้วละครหลายๆเรื่องที่เราดูแล้วไม่เข้าใจไปทั้งหมด มันอาจจะมีสิ่งอื่นมาทดแทนทำให้เราเพลิดเพลินไปกับมันได้นะ เพราะฉะนั้นความเข้าใจไม่เข้าใจอาจจะไม่ใช่องค์ประกอบที่สำคัญมากนักในละครบางเรื่อง แต่กับละครเรื่องนี้ เหมือนพอเราไม่เข้าใจมัน แล้วเราจะรู้สึก “ห่าง” กับมันนิดนึง

--อีกสาเหตุนึงที่เราไม่ได้ชอบละครเรื่องนี้แบบสุดๆ อาจจะเป็นเพราะว่าเราไม่ได้มี passion มากนักกับประเด็นเรื่องสิ่งแวดล้อมด้วย

--แต่สาเหตุที่เราชอบละครเรื่องนี้ในระดับ A+15 เป็นเพราะเราชอบ visual และการใช้เทคนิคต่างๆของมันในช่วงครึ่งแรกมากๆ คือเราชอบที่มันเอาทั้งการแสดงละครเวที, การเล่นตุ๊กตา, และการแสดงละครหุ่นเงามาผสมเข้าด้วยกัน และเราว่าการจัดแสงเงาและบรรยากาศของละครเรื่องนี้ทำออกมาได้ดีมากๆ คือช่วงครึ่งแรกเราตื่นตะลึงกับ visual และบรรยากาศของมันมากๆ เราว่ามันมีเสน่ห์สวยลึกลับแบบหนัง Expressionist ของเยอรมนี หรือหนังที่กำกับโดย Brothers Quay และ Guy Maddin อะไรทำนองนั้นน่ะ

--ชอบตรงการเล่นหุ่นเงามากเป็นพิเศษ อาจจะเป็นเพราะเราแทบไม่เคยดูอะไรแบบนี้มาก่อน

--คือตอนแรกเราไม่รู้หรอกว่าละครเรื่องนี้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แต่พอเหมือนผ่านไปครึ่งเรื่อง แล้วมีตัวละครที่สวมเครื่องประดับเศียรเป็นต้นไม้และแต่งชุดแบบชาวเขาออกมา เราถึงค่อยเข้าใจว่าละครเรื่องนี้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึก “ห่าง” จากละครเรื่องนี้ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไม