PARADISE: HOPE (2013, Ulrich Seidl, Austria, A+30)

PARADISE: HOPE (2013, Ulrich Seidl, Austria, A+30)

SPOILERS ALERT

--

--

--

--

--

พอดูครบทั้งไตรภาค แล้วเราก็พบว่าหนังทั้งไตรภาค มันทำให้เรารู้สึก “พอเพียงกับชีวิตตัวเอง” มากๆ 555

คือในหนัง  feel good, mainstream ทั่วๆไป นางเอกของหนังมักจะเป็น “สาวสวย” ที่ “ต่อสู้เพื่อความฝัน” ของตัวเอง แล้วหนังก็จะจบอย่าง happy ending นางเอกเอาชนะอุปสรรคได้สำเร็จ, บรรลุความฝัน, ได้ผัวหนุ่มหล่อ อะไรทำนองนี้

ซึ่งหนัง feel good พวกนี้ ทำไมเราดูแล้วเรามักรู้สึก “แย่กับตัวเอง” ยังไงไม่รู้ 555 คือหนังพวกนี้มันมักจะทำให้เรารู้สึกอยู่ลึกๆว่า ชีวิตของตัวเอง “บกพร่องอย่างมากๆ” เราไม่สวยเหมือนนางเอก ไม่ประสบความสำเร็จเหมือนนางเอก หาผัวไม่ได้เหมือนนางเอก etc.

แต่ในหนังไตรภาคชุด PARADISE ของ Ulrich Seidl นางเอกของทั้งสามเรื่องนี้ไม่ใช่ “สาวสวย” และพวกเธอก็ดูเหมือนจะมีความต้องการอะไรสักอย่าง พยายามไขว่คว้าอะไรสักอย่าง แต่ก็ล้วนพบกับความผิดหวังในท้ายที่สุด

พอเราดูหนังทั้ง 3 เรื่องในไตรภาค PARADISE เราก็เลยเกิดความรู้สึกตรงกันข้ามกับการดูหนัง feel good, mainstream โดยทั่วไป เพราะหนังไตรภาคชุด PARADISE ทำให้เรารู้สึก “โอเคมากๆกับชีวิตอันเต็มไปด้วยข้อบกพร่องของตัวเอง” เรารู้สึกโอเคที่เราไม่สวย, อ้วน, จน, แก่, หาผัวไม่ได้, เต็มไปด้วยปัญหาชีวิต, ชีวิตเต็มไปด้วยข้อบกพร่องเยอะแยะมากมาย เพราะหนังไตรภาคชุดนี้ของ Ulrich Seidl ทำให้เรารู้สึกว่า “ชีวิตอันเต็มไปด้วยข้อบกพร่องของเรา มันเป็นเรื่องธรรมดา” มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึก “ขาดพร่อง” เหมือนเมื่อเราดูหนัง mainstream ที่นางเอกสาวสวยประสบความสำเร็จในท้ายที่สุด

หนังไตรภาคชุด PARADISE ก็เลยทำให้เรารู้สึกพอเพียงมากๆ 555