SI TI KAY (2015, Noor Effendy Ibrahim, stage play, A+30)
--เป็นละครเวทีที่ใช้ประโยชน์จากเรือนร่างและมัดกล้ามอันกำยำของนักแสดงชายได้อย่างจั๋งหนับมากๆค่ะ
จะเป็นรองก็แค่ละครเวทีเรื่อง GUY (2015, Atthapol Gatenuam) เท่านั้นในด้านนี้
--เราเดาว่ามันอาจจะเป็นการเสียดสีสังคมสิงคโปร์นะ
สังคมหลายเชื้อชาติที่บังคับให้ทุกคนทำตัวขาวบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา
--แต่เวลาที่ดูละครเวทีเรื่องนี้เราจะนึกถึงหนังบางเรื่องที่นำเสนอภาพ
“ครอบครัว และสมาชิกแต่ละคนในครอบครัวที่ซ่อนความวิปริตไว้ภายใน” อย่างเช่นเรื่อง TEOREMA (1968, Pier Paolo
Pasolini), ABNORMAL FAMILY (1984, Masayuki Suo), SITCOM (1998, François Ozon) และ THE HAMSTERS (2015, Gil González) เพราะละครเวทีเรื่องนี้ทำเหมือนกับว่าคนหลายเชื้อชาติเหล่านี้เป็นครอบครัวเดียวกัน
และแต่ละคนซ่อนความวิตถารไว้ภายใน
--สิ่งที่ฮามากคือการที่นักแสดงหญิงคนเดียวในเรื่องส่งเสียงครวญครางเหมือนอยากมีเซ็กส์ตลอดเวลา
แต่นักแสดงชายหนุ่มอีก 3 คนในเรื่องมัวแต่ลูบไล้กันเอง เล่นกันเองเกือบตลอดเวลา
ก่อนจะเอานักแสดงหนุ่มหล่อ (John Cheah) มาช่วยบำบัดตัวละครหญิงแบบชั่วครู่ชั่วยามในช่วงหลังของเรื่อง
No comments:
Post a Comment