HOR TAEW TAEK 5 (2015, Poj Arnon, A+20)
หอแต๋วแตก แหกนะคะ
--มีสิทธิ์เป็นหนังที่ชอบที่สุดของพจน์ อานนท์
--ที่ชอบเพราะรู้สึกว่ามันตลกมากในหลายๆฉาก แต่ไม่ได้ชอบในระดับ A+30 เพราะรู้สึกว่าช่วงท้ายของหนังตรรกะมันล่มมากจริงๆ
--จริงๆแล้วหนังของพจน์ อานนท์นี่อาจจะมีปัญหาตรรกะล่มเกือบทุกเรื่องนะ
555 แต่พอมันเป็นหนังตลกเสียสติแบบ “หอแต๋วแตก” ข้อเสียประเภท “ตรรกะล่ม”
มันจะไม่ทำร้ายหนังได้มากนักน่ะ คือข้อเสียแบบ “ตรรกะล่ม” มันจะทำร้ายหนังได้อย่างรุนแรง
ถ้าหากมันเป็นหนังดราม่า หนัง realistic อะไรทำนองนี้ แต่พอมันเป็นหนังบ้าบอคอแตกแบบนี้แล้ว
เราก็เลยรู้สึกแค่ขัดใจเล็กน้อยกับความตรรกะล่มของมัน
แต่ไม่ได้อารมณ์เสียกับมันอย่างรุนแรง
--สาเหตุที่เราชอบหนังเรื่องนี้มากกว่าหนังเรื่องอื่นๆของพจน์ อานนท์
อาจจะเป็นเพราะว่า
1.เราว่าเขาอาจจะไม่ถนัดกับ “การเล่าเรื่อง”, “การนำเสนอประเด็น”
และการยึดโยงกับตรรกะก็ได้นะ
เพราะฉะนั้นหนังแบบหอแต๋วแตกอาจจะเป็นหนังที่เข้าทางเขามากที่สุดน่ะ เพราะความเพลิดเพลินที่ได้จากหนังชุดนี้
มันไม่ต้องอิงกับเนื้อเรื่อง, ประเด็น, ตรรกะ, originality อะไรทั้งสิ้น
ความเพลิดเพลินที่ได้จากเรื่อง คือมุขตลก ซึ่งหนังเรื่องนี้พอจะมีอยู่บ้าง
คือเรามีปัญหากับหนังของพจน์ที่พยายามจะมี “ประเด็น” มากๆ อย่างเช่น
เอ๋อเหรอ (2005), ศพเด็ก 2002 (2011),
วัยเป้งง นักเลงขาสั้น (2014) เราว่าเขาไม่เหมาะจะทำหนังที่ต้องพึ่งพาเนื้อเรื่องและประเด็นเท่าไหร่
หนังแบบยิงมุขตลกไปเรื่อยๆนี่แหละ ที่อาจจะเหมาะกับเขามากที่สุด
2.และแน่นอนว่า หนังแบบ “หอแต๋วแตก” มันดูแล้วเพลิดเพลินกว่าหนังอย่าง
ม.6/5 ปากหมาท้าแม่นาค (2014) อย่างมากๆ
เพราะมันอาศัยนักแสดงตลกที่มีฝีมือจริงๆมาเล่นน่ะ ในขณะที่หนังอย่างม.6/5 นี่
หนุ่มๆที่มาเล่นมันไม่ค่อยมีความสามารถทางการแสดงเท่าไหร่ และหนังก็ไม่สามารถขาย sex appeal ของหนุ่มๆเหล่านี้ได้มากนักด้วย
เพราะฉะนั้นพอหนังอย่าง หอแต๋วแตก แหกนะคะ ให้ความสำคัญกับนักแสดงตลกอย่างเต็มที่
และแทบไม่ได้ให้ความสำคัญกับกลุ่มหนุ่มหล่อในหนังเลย
มันก็เลยเป็นสิ่งที่ลงตัวกับหนังเรื่องนี้
3. costume ในหนังเรื่องนี้หนักมาก
4.หนังเรื่องนี้มีข้อดีข้อนึงที่เหมือนกับหนังหลายๆเรื่องของพจน์
อานนท์ นั่นก็คือ “การบันทึกยุคสมัย”
เพราะมุขตลกหลายๆมุขในหนังเรื่องนี้มันอิงกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในช่วง 3-4
เดือนที่ผ่านมาอย่างมากๆ อย่างเช่นมุขล้อเลียน STRONGER TOGETHER และ PRAY FOR THAILAND
ไม่นึกว่าเกิดมาในชีวิตนี้ จะมีปีใดปีนึงที่เราชอบหนังของพจน์
อานนท์มากกว่าหนังของหม่อมน้อย แต่ก็มีปีนี้นี่แหละ คือหนังแบบ หอแต๋วแตก แหกนะคะ
นี่มันอาจจะดูต่ำกว่าหนังอย่าง “แม่เบี้ย” ก็จริง แต่เรารู้สึกว่า
การจะสร้างหนังที่ทำให้เราหัวเราะได้ในหลายๆฉากแบบ “หอแต๋วแตก แหกนะคะ” นี่
มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ เราเองก็ไม่สามารถคิดไอเดียมุขตลกอะไรแบบนี้ได้ แต่เราคิดว่ามีผู้กำกับอีกหลายๆคนในไทย
ที่สามารถสร้างหนังเรื่อง “แม่เบี้ย” ได้ดีกว่าหม่อมน้อย 555
No comments:
Post a Comment