CLOSEFAR

 

ใกล้ไกล (2021, Worawit Wongsrimuang, 21min, A+30)

 

spoilers alert

--

--

--

--

--

พอดีมีเพื่อนถามเกี่ยวกับหนังที่เข้าชิงรางวัลช้างเผือกปีนี้ เราก็เลยตอบเพื่อนไปว่า เราชอบเรื่อง ใกล้ไกล กับ HOME-บ้าน มากที่สุดค่ะ (แต่เรายังไม่ได้ดู อนันตวัฏ นะคะ) โดยเรื่อง HOME-บ้าน เราเคยเขียนถึงไปยาวมากแล้ว 5555 ที่นี่
https://www.facebook.com/jit.phokaew/posts/10226918855900760

 

ส่วนใกล้ไกล เราดูแล้วร้องห่มร้องไห้ อินสุด ๆ และเราก็ชอบตอนจบอย่างรุนแรงด้วยค่ะ เพราะมันจบแบบที่เราต้องการให้มันเป็น เหมือนหนังเรื่องนี้รวมหนัง 2 กลุ่มที่เราชอบเข้าด้วยกัน นั่นก็คือหนังเกย์ กับหนัง “ผู้หญิงทิ้งผัว” แต่ในหนังเรื่องนี้เปลี่ยนเป็นพระเกย์ทิ้งผัวแทน

 

จริง ๆ แล้วเราไม่รู้จุดประสงค์ของผู้กำกับนะ แต่เรามักจะชอบหนังที่ตัวละครค้นพบว่า การมีผัวไม่มีความสุขเท่ากับการอยู่เป็นโสด และได้รับความสุขจากความสงบจากจิตใจของตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น ๆ หรือพึ่งพาผู้ชายค่ะ เพราะฉะนั้นโดยส่วนตัวแล้ว ตอนจบของ “ใกล้ไกล” ก็เลยเป็นตอนจบที่เข้าทางเราอย่างรุนแรงที่สุดค่ะ 555555

 

คือผู้กำกับคิดอย่างไรเราไม่รู้นะคะ เพราะเราไม่แน่ใจว่าจริงๆ แล้วเบสที่เป็นพระเกย์ตัดสินใจแบบนั้นเพราะอะไรกันแน่ แต่พอเราดูหนังเรื่องนี้แล้ว เราสามารถจินตนาการตัวละครพระเกย์ให้เป็นตัวละครในโลกจินตนาการของเราได้เลย คือถ้าหากเบสเป็นตัวละครในโลกจินตนาการของเรา เขาก็จะตัดสินใจแบบเดียวกับในหนังเรื่องนี้ เพราะเขาค้นพบแล้วว่า การได้เย็ดกับผู้ชายนำมาซึ่งความสุข, การมีผัวนำมาซึ่งความสุข แต่การอยู่คนเดียวก็นำมาซึ่งความสุข, การนั่งสมาธิก็นำมาซึ่งความสุข, การขบคิดถึงธรรมะก็นำมาซึ่งความสุข, การมีความสุขได้โดยตนเองโดยไม่ต้องเย็ดใคร และไม่ต้องมีใครมารัก ก็เป็นความสุขอย่างมาก ๆ เช่นกัน เพราะฉะนั้นตัวเราเองเท่านั้นที่จะต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เราจะเลือกแบบไหน เพราะคนเราทุกคนมันไม่เหมือนกัน เราไม่ต้องแคร์ว่าพระที่ดีควรปฏิบัติตัวอย่างไร และเราก็ต้องไม่แคร์เช่นกันว่า การที่คนอื่น ๆหลายคนมีความสุขกับเซ็กส์และความรัก มันหมายความว่าความสุขของเรามันจะต้องเหมือนกับคนอื่น ๆ หรือเปล่า ถ้าเราพบว่าอยู่คนเดียวเราก็มีความสุข อยู่กับผัวเราก็มีความสุข ตัวเราเท่านั้นแหละที่จะต้องเลือกให้ได้ว่า อะไรคือความสุขที่มากกว่ากันสำหรับเรา เพราะความสุขของเราอาจจะไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ในสังคมก็ได้

 

แล้วพอเบสในโลกจินตนาการของเราคิดใคร่ครวญดังนี้แล้ว เขาก็พบว่า เออ การได้เย็ดกับผู้ชายหนุ่มหล่อมันก็ดีนะ แต่เราอยู่คนเดียว นั่งสมาธิ อยู่กับตัวเองตามลำพัง เรามีความสุขมากกว่า เขาก็เลยเลือกที่จะทิ้งผัวไปในตอนจบ เพราะเขาตระหนักรู้แล้วว่า อะไรคือสิ่งที่สร้างความสุขให้กับเขาได้มากที่สุด

 

ซึ่งเบสในโลกจินตนาการของเรา อาจจะไม่ได้ตรงกับที่ผู้กำกับคิดเอาไว้ก็ได้ แต่พอเบสในโลกจินตนาการของเรา ตัดสินใจเลือกเส้นทางเดียวกับที่เบสในหนังเรื่องนี้เลือก เราก็เลยชอบตอนจบของหนังเรื่องนี้อย่างรุนแรงสุดๆ ค่ะ

 

และเราก็ขอจัดให้ “ใกล้ไกล” อยู่ในกลุ่มเดียวกับหนึ่งในกลุ่มหนังที่เราชื่นชอบที่สุดในชีวิต นั่นก็คือกลุ่มหนัง “ผู้หญิงทิ้งผัว” อย่างเช่น THE LEFT-HANDED WOMAN (1977, Peter Handke, West Germany), SHIRLEY VALENTINE (1989, Lewis Gilbert) และ VALERIE FLAKE (1999, John Putch) ค่ะ โดยเฉพาะ VALERIE FLAKE เพราะใน VALERIE FLAKE นั้น นางเอกซึ่งเป็นม่ายสามีตาย ได้พบรักใหม่กับหนุ่มหล่อนิสัยดีน่ารักน่ากิน เธอก็เลยได้ครองรักใหม่กับหนุ่มหล่อ แต่ไป ๆ มา ๆ เธอก็พบว่า เธออยู่คนเดียวแล้วเธอมีความสุขมากกว่า เธอก็เลยทิ้งผัวใหม่หนุ่มหล่อน่ารักนิสัยดีไปเลย และออกเดินทางไปตามลำพัง และ VALERIE FLAKE ก็เลยกลายเป็น one of my most favorite films of all time ในแบบเดียวกับ “ใกล้ไกล” ค่ะ

 

ตอนดู “ใกล้ไกล” เรานึกถึง THE MONKEY KING 3 (2018, Soi Cheung, China/Hong Kong) ด้วย เพราะดูหนังสองเรื่องนี้แล้วร้องห่มร้องไห้หนักพอ ๆ กัน โดย THE MONKEY KING 3 นั้นนำเสนอความรักของนางเอกที่แสนดีและตกหลุมรักพระถังซัมจั๋งอย่างรุนแรงมาก แต่พระถังซัมจั๋งไม่ได้รักตอบ และ THE MONKEY KING 3 ก็นำเสนอความรักของนางเอกได้อย่างบาดซึ้งสะเทือนใจเรามาก ๆ เราดูแล้วก็เข้าใจทั้งนางเอก และก็เข้าใจพระถังซัมจั๋งด้วย เราก็เลยดูแล้วร้องห่มร้องไห้อย่างรุนแรงเหมือนกันค่ะ