UNTIL THE LAST DAY (Ali Priyakorn, documentary, A+20)

แก้ไขความเข้าใจผิดจ้า ตอนแรกเราเข้าใจว่า UNTIL THE LAST DAY (อาลี ปรียากร, A+20)  เป็นการนำสารคดีเรื่อง คนทำบาตร (2014, เอสยาห์ สายศร) มาดัดแปลงเป็น video installation แต่ปรากฏว่าจริงๆแล้ว UNTIL THE LAST DAY เป็นการถ่ายขึ้นใหม่ทั้งหมดจ้ะ และไม่ได้เป็นการนำ “คนทำบาตร” มาดัดแปลงแต่อย่างใด เพียงแต่ว่าหนังสองเรื่องนี้มันสัมภาษณ์ subjects กลุ่มเดียวกันน่ะและปรากฏว่า subjects ที่เป็นช่างทำบาตรมันมีกันแค่ไม่กี่คนในตอนนี้ เพราะฉะนั้นมันก็เลยเลี่ยงไม่ได้ที่หนังทั้งสองเรื่องนี้มันจะต้องสัมภาษณ์ subjects คนเดียวกัน

ตอนที่เราดู UNTIL THE LAST DAY เราจำหน้าช่างทำบาตรผู้หญิงได้ เพราะเราชอบเธอมากๆจากเรื่อง “คนทำบาตร” ตอนนั้นเราก็เลยนึกว่า UNTIL THE LAST DAY อาจจะเป็นการเอาฟุตเตจที่เหลือใช้จาก “คนทำบาตร” มาตัดต่อใหม่ แต่ปรากฏว่าเราเข้าใจผิดไปเองจ้ะ

แต่ยังไงก็ชอบหนังทั้งสองเรื่องนี้มากๆอยู่ดีนะ เพราะในขณะที่ “คนทำบาตร”เป็นหนังสารคดีแบบตรงไปตรงมา UNTIL THE LAST DAY กลับมีลักษณะคล้าย video installation เราชอบที่หนังทั้งสองเรื่องนี้มันทำให้เราเห็นว่า “สื่อภาพเคลื่อนไหว” ที่พูดประเด็นเดียวกัน สามารถทำออกมาได้หลายรูปแบบ และทรงพลังทั้งคู่ และสื่อแต่ละแบบมันก็มีข้อดีข้อด้อยที่แตกต่างกันไป