ชีวิตวันนี้สอนให้รู้ว่า ความไม่มีผัวเป็นทุกข์จริง
ๆ ค่ะ 555555
หลังจากเราเข้ารับการผ่าตัดหมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาทเมื่อวันที่
1 พ.ย.ที่ผ่านมา หมอก็บอกว่า เมื่อเรากลับมาพักฟื้นที่บ้าน ให้เราสังเกตดูผ้าปิดแผลที่ด้านหลังของเรา
ถ้าหากมีเลือดซึมเปื้อนออกมา ก็ให้ทำความสะอาดรอบแผลและเปลี่ยนผ้าปิดแผลใหม่
ดิฉันเองก็สังเกตเห็นว่ามันมีเลือดซึมเปื้อนออกมาตั้งแต่วันเสาร์
และเหมือนมันซึมออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ ในวันอาทิตย์และวันจันทร์ แต่เนื่องจากดิฉันอาศัยอยู่อพาร์ทเมนท์ตามลำพังตัวคนเดียว
ก็เลยไม่สามารถทำความสะอาดแผลและเปลี่ยนผ้าปิดแผลด้วยตัวเองได้
เพราะแผลมันอยู่ที่หลัง
พอเช้าวันจันทร์
ดิฉันก็เลยตัดสินใจว่า คงต้องให้ใครสักคนมาทำความสะอาดแผลที่หลังให้แล้วล่ะ เสียดายจริง
ๆ ที่ไม่มีสามีมาทำให้ 555555 เหมือนดิฉันมี 2 ทางเลือก
ทางเลือกแรกก็คือไปที่คลินิกที่อยู่ห่างจากอพาร์ทเมนท์ราว 500 เมตร หรือไม่ก็ไปโรงพยาบาลที่อยู่ห่างจากอพาร์ทเมนท์ราว 5 กิโลเมตร
และดิฉันก็เลยตัดสินใจกลับไปโรงพยาบาลค่ะ เพราะการไปโรงพยาบาลที่อยู่ห่างออกไป 5
กิโลเมตร น่าจะปลอดภัยกับร่างกายดิฉันมากกว่าการไปคลินิกที่อยู่ห่างออกไป 500 เมตร
คือตอนนี้หมอไม่อยากให้เราเดินมากเกินไปน่ะ
แล้วถ้าหากเราจะไปคลินิกที่อยู่ห่างออกไป 500 เมตร เราก็สามารถไปได้สองวิธี
คือนั่งมอไซค์ไป ซึ่งดิฉันกลัวว่ามันจะกระเทือนแผล หรือไม่ก็ “เดินฝ่าความร้อนไป”
ซึ่งเท่ากับว่าถ้าหากจะไปคลินิกที่อยู่ห่างออกไป 500 เมตร
ดิฉันก็ต้องเดินฝ่าความร้อนเป็นระยะทาง 500 เมตร
แต่ถ้าหากดิฉันไปโรงพยาบาล ดิฉันก็สามารถเรียกรถแท็กซี่มารับที่อพาร์ทเมนท์
แล้วก็ไปถึงโรงพยาบาลที่ห่างออกไป 5 กิโลเมตร ได้โดยแทบไม่ต้องเดินเลย
ดิฉันก็เลยได้ข้อสรุปว่า ถ้าหากจะไปโรงพยาบาลที่ห่างออกไป 5 กิโลเมตร
ดิฉันต้องใช้ตีนเดิน 0 เมตร แต่ถ้าหากจะไปคลินิกที่ห่างออกไป 500 เมตร ดิฉันต้องใช้ตีนเดิน
500 เมตร เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยของร่างกายตัวเอง ดิฉันก็เลยเลือกนั่งแท็กซี่ไปโรงพยาบาลค่ะ
จะได้ไม่ต้องเดินเลย
โชคดีที่หมอกับพยาบาลที่โรงพยาบาลทำแผลให้โดยไม่ได้คิดตังค์
หลังจากทำแผลเสร็จแล้ว
ดิฉันก็รู้สึกว่าไหน ๆ ออกมาข้างนอกแล้วทั้งที ขอแวะไปดูหนังสักเรื่องหน่อย 5555
ก็เลยไปดู SINGLE8 (2023, Kazuya Konaka, Japan,
A+30) ที่ Central World ค่ะ
ถือว่าเป็นหนังโรงเรื่องแรกที่ได้ดูหลังผ่าตัด
ส่วนหนังโรงเรื่องสุดท้ายที่ได้ดูก่อนผ่าตัดคือ TOKYO MER ในวันที่
30 ต.ค. หรือเมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนพอดี
พอดู SINGLE8 เสร็จแล้ว ก็ลังเลว่าจะดู DEAR DAVID ต่อดีหรือไม่ แต่ดิฉันก็กลัวว่าถ้าหากแร่ดดูหนังมากเกินไป เดี๋ยวแผลอาจจะปริ
น้ำเหลืองน้ำหนองฟอร์มาลีนไหลย้อยออกมา ดิฉันก็เลยตัดสินใจรีบกลับอพาร์ทเมนท์ดีกว่าค่ะ
วันนี้ก็เลยดูหนังโรงแค่เรื่องเดียวพอค่ะ จบ
No comments:
Post a Comment