ROBBER (2015, Piyawat Atthakorn, 35min, A+25)

ROBBER (2015, Piyawat Atthakorn, 35min, A+25)

อันนี้เป็นหนังที่ดูในงานบางแสนรามา ตั้งแต่วันที่ 28 พ.ย. แต่เพิ่งมีโอกาสจดบันทึกความรู้สึกของตัวเอง คือเราลืมรายละเอียดไปหมดแล้วแหละ แต่อยากจดบันทึกสั้นๆว่า ชอบ “ไอเดีย” ของหนังเรื่องนี้อย่างสุดๆ ถึงแม้ว่าการแปรรูปไอเดียนี้ออกมาเป็นภาพยนตร์อาจจะยังออกมาได้ไม่ทรงพลังแบบสุดขีด แต่เราว่าตัวไอเดียพื้นฐานของหนังเรื่องนี้น่าสนใจมากๆสำหรับเรา

จริงๆแล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าเราเข้าใจตัวไอเดียพื้นฐานของหนังเรื่องนี้หรือเปล่านะ แต่เราชอบที่หนังเรื่องนี้เหมือนจับสังเกตพฤติกรรมของคู่รักในแบบที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนน่ะ คือเรารู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มอง “คู่รัก” ด้วยสายตาที่เกือบเย็นชาเหมือน Michael Haneke ในบางฉาก เพื่อดูว่าการที่เรามีคนรักเข้ามาอยู่ในชีวิตเรา มันเกิดการล่วงล้ำด้าน time, space และ resources ในชีวิตเราอย่างไรบ้าง

คือหนังสั้นไทยทั่วไปมันมักจะมองคู่รักด้วยสายตาอบอุ่นอ่อนโยนและเข้าข้างคู่รักไง ในขณะที่หนังยุโรปกลุ่ม post new wave มันมักจะนำเสนอการล่มสลายของความรัก (หรือหนังแนวผัวเมียละเหี่ยใจ) แต่ก็มองมันด้วยสายตาที่ละเอียดอ่อนและเป็นมนุษย์มากๆ แต่เราแทบไม่เคยเห็นหนังเรื่องไหนที่มองคู่รักด้วยสายตาที่เกือบๆจะเป็น objective หรือเหมือนมองผ่านกล้องจุลทรรศน์ หรือมองมันด้วยสายตาเย็นชาแบบที่ Haneke ใช้ในการสอดส่องสังคมชนชั้นกลางอะไรทำนองนี้ แต่เราว่าหนังเรื่องนี้สามารถพัฒนาไปในแนวทางนั้นได้ ซึ่งถ้า ROBBER มันทำออกมาเป็นหนังยาวและมองคู่รักด้วยสายตาแบบเย็นชาแบบนั้นตลอดทั้งเรื่อง มันจะกลายเป็นหนังที่น่าสนใจมากๆ

จริงๆแล้วก็ไม่แน่ใจว่าเราเข้าใจหนังหรือเปล่านะ แต่เราชอบที่หนังเรื่องนี้เปิดโอกาสให้เราสังเกตพฤติกรรมของคู่รักน่ะ และเราก็สังเกตว่า เมื่อตัวละครมีคนรักเข้ามาในชีวิต เขาก็ต้องตื่นนอนในเวลาที่คนรักต้องการ (time ของเขาถูกเบียดบังโดยคนรัก), เขาต้อง share space กับคนรัก และต้องแบ่งปันการใช้ทรัพยากรกับคนรัก ไม่ว่าจะเป็นการดูทีวี, การฟังเพลง และการใช้คอมพิวเตอร์ เพราะคู่รักสองคนนี้ไม่สามารถใช้คอมพิวเตอร์เครื่องเดียวกันในเวลาเดียวกันได้ ถ้าหากใครคนหนึ่งใช้คอมพิวเตอร์ อีกคนก็ต้องไปทำกิจกรรมอย่างอื่น อย่างเช่นอ่านหนังสือ อะไรทำนองนี้

เราว่ามุมมองนี้มันน่าสนใจมากๆ และเราไม่เคยเห็นในหนังเรื่องอื่นๆเลย เราก็เลยคิดว่า มันคงจะดีมากๆถ้าหากมีการสร้างหนังยาวในทำนองนี้ออกมา แต่ผู้สร้างคงจะต้อง research พฤติกรรมของคู่รักให้เยอะกว่านี้ ว่ามันมีการเบียดบัง time, space และ resources อย่างชื่นมื่นหรืออย่างขัดอกขัดใจกันมากน้อยขนาดไหน เพื่อจะได้มีเนื้อหามากพอเป็นหนังยาวได้

คือเราว่าไอเดียแบบนี้ ถ้าทำดีๆ มันอาจจะได้หนังที่คลาสสิคมากๆแบบ THE SEVENTH CONTINENT (1989, Michael Haneke, 104min, A+30) ก็ได้นะ คือ THE SEVENTH CONTINENT มันเป็นการจับสังเกตชีวิตประจำวันของครอบครัวๆนึงไปเรื่อยๆน่ะ และมอง “ชีวิตประจำวัน” ของตัวละครด้วยสายตาเย็นชาเหมือนกัน และเน้นไปที่ “ความเป็นบริโภคนิยมหรือวัตถุนิยม” ของชีวิตชนชั้นกลางอะไรทำนองนี้ เพราะฉะนั้นพอเราได้ดู ROBBER เราก็เลยจินตนาการว่า มันคงจะดีมากถ้าหากมีการทำหนังแบบ THE SEVENTH CONTINENT ออกมา แต่แทนที่จะส่องสำรวจความเป็นบริโภคนิยมของชนชั้นกลาง ก็หันมาส่องสำรวจพฤติกรรมของคู่รักที่เบียดบัง time, space, resources ของกันและกันแทน