1983

 

รีวิวชีวิตตัวเองในปี 1983

 

1.เรามีอายุครบ 10 ขวบในปี 1983 เราขึ้นชั้นประถม 5 ในปีนี้ จำได้ว่าเป็นปีที่เถิดเทิงมาก ๆ เพราะเพื่อน ๆ ร่วมห้องป. 5/5 ของเรานี่รวมดาวสาวสยามของจริง แต่ละคนแรงมาก ๆ

 

2.ตกหลุมรักผู้ชายคนแรกในชีวิตตอนอายุ 10 ขวบ ซึ่งก็คือลูกพี่ลูกน้องของเราเอง แต่เราได้เจอเขาครั้งสุดท้ายในปี 1986 เพราะฉะนั้นปัจจุบันนี้เราก็ไม่ได้เจอเขามานาน 37 ปีแล้ว เพราะเขาย้ายไปอยู่ต่างประเทศมานานหลายปีแล้ว เพราะฉะนั้นเมื่อใดก็ตามที่เรานึกถึงเขา เขาก็จะยังคงสภาพเป็น “หนุ่มหล่อน่ารักนิสัยดีอบอุ่น” ทุกครั้งในจินตภาพของเรา ฮือ ๆ ๆ

 

3. ปี 1983 หรือปีที่เรามีอายุ 10 ขวบนี่น่าจะเป็นปีแรกมั้งที่เราเกิดอารมณ์ทางเพศเมื่อเห็นผู้ชายบางคน ซึ่งผู้ชายที่กระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเราตอนเราอายุ 10 ขวบก็รวมถึง

 

3.1 อำพล ลำพูน

 

3.2 Jon-Erik Hexum จากละครทีวีชุด VOYAGERS! (1982-1983) ที่ฉายทางช่อง 3

 

3.3 Tim Matheson จากละครทีวีชุด TUCKER’S WITCH (1982-1983) ที่ฉายทางช่อง 3

 

4.ละครทีวีสุดโปรดของเราในปีนั้น ก็รวมถึงเรื่อง

 

4.1 “ขบวนการคนใช้” ของภัทราวดี ศรีไตรรัตน์ ที่ช่อง 3 นำมารีรัน

 

4.2 “ปอบผีฟ้า” (1975) ทางช่อง 7 ที่นำมารีรันใหม่ และเราขอยกให้เป็นหนึ่งในละครทีวีที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต

 

ฉากจำของเราใน “ปอบผีฟ้า” ก็คือฉาก

 

4.2.1 ฉากที่ “กล้องแทนสายตาของปอบ” โดยปอบมองจากระยะไกลไปที่ใต้ถุนบ้านหลังหนึ่ง มีเด็กทารกนอนอยู่ในเปล แล้วกล้องก็ค่อย ๆ เคลื่อนจากระยะไกลเข้าใกล้เปล เข้าใกล้เด็กทารกมากขึ้นเรื่อย ๆ เราก็ลุ้นมาก ๆ ว่าปอบจะกินเด็กทารกนั้นหรือไม่ แล้วละครก็จบตอนพอดี ต้องตามดูตอนถัดไป

 

4.2.2  ฉากที่ปอบจะกินเด็กหญิงคนหนึ่ง (ไม่แน่ใจว่าคือมนฤดี ยมาภัย หรือเปล่า) ที่เดินอยู่แถว ๆ ซากปราสาทหรือซากวัดโบราณ แล้วใครสักคนก็โผล่มาห้ามปอบไว้ โดยบอกปอบว่าเด็กหญิงคนนี้ได้รับความคุ้มครองจากผีฟ้า หรืออะไรทำนองนี้ เพราะฉะนั้นปอบห้ามแตะต้องเด็กที่อยู่ในความคุ้มครองของผีฟ้า

 

4.2.3 ฉากที่สมุนสาวคนหนึ่งของผีฟ้า ใฝ่ฝันว่าจะได้ไป “กรุงเทพ” โดยฉากใฝ่ฝันของเธอคือฉากที่เธอ “ได้ไปเดินเฉิดฉายตรงอนุสาวรีย์ชัย” คือเหมือนฉากนี้มันทำให้เราเข้าใจว่า คนในชนบทของไทยในยุคนั้นใฝ่ฝันถึงอะไรน่ะ ในขณะที่ตัวเราเองต้องโหนรถเมล์สาย 18 ผ่านอนุสาวรีย์ชัยอยู่แล้วทุกเย็นหลังเลิกเรียน

 

4.3 BUCK ROGERS IN THE 25TH CENTURY (1979-1981) ที่ฉายทางช่อง 3 จำได้ว่าตอนนั้นแค่เห็น “ประตูที่เปิดอัตโนมัติ” เวลาคนจะเดินผ่านในละครทีวีเรื่องนี้ เราก็ตื่นตะลึงแล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกว่า “ประตูที่เลื่อนเปิดได้เองโดยอัตโนมัติ” นี่เป็นเทคโนโลยีขั้นสูงมาก ๆ 55555

 

 

จำได้ว่ายุคนั้นมีละครเรื่อง “เกวลีสอยดาว” ทางช่อง 7 ที่ดังมาก ๆ ด้วย แต่เราไม่ได้ดู แต่สาเหตุที่เราจำละครเรื่องนี้ได้ดี เพราะเพื่อน ๆ เราชอบเอาชื่อเรื่องมาแปลงใหม่เป็น “เกวลีสอยมะม่วง”

 

5.เป็นยุคของ Sophie Marceau, Phoebe Cates, Brook Shields และ “เฮม่า มาลินี” เพราะเพื่อน ๆ เราชอบพูดถึง 4 คนนี้

 

6.เป็นยุคที่เราดูทีวีขาวดำ บ้านเรายังไม่มีเงินซื้อทีวีสี (บ้านเราเพิ่งซื้อทีวีสีในราวปี 1986), บ้านเรายังไม่มีเครื่องเล่นวิดีโอเทป (บ้านเราเพิ่งซื้อเครื่องเล่นวิดีโอเทปในราวปี 1986) และบ้านเราก็ยังไม่มีโทรศัพท์ด้วย (บ้านเราเพิ่งซื้อโทรศัพท์ในปี 1988)

 

เพราะฉะนั้นยุคนั้นเราก็เลยอิจฉาเพื่อน ๆ ที่มีเครื่องเล่นวิดีโอเทปอย่างมาก ๆ เราจำได้ว่าเวลาเรียนวิชา คหกรรม หรืออะไรทำนองนี้ ที่อาจารย์ปล่อยให้นักเรียนนั่งทำงานเย็บปักอะไรกันไป และปล่อยให้นักเรียนคุยกันได้ เพื่อน ๆ เราก็คุยกันอย่างออกรสออกชาติถึงหนังเรื่องต่าง ๆ ที่พวกเขาได้ดูทางวิดีโอเทป โดยเฉพาะเรื่อง THE EVIL DEAD (1981, Sam Raimi) และ PIRANHA II: THE SPAWNING (1982, James Cameron)

 

7.ไม่แน่ใจว่าเป็นปี 1983 หรือปี 1984 ที่เราได้ไปดูหนังเรื่อง FLASHDANCE (1983, Adrian Lyne) ที่โรงภาพยนตร์แมคเคนนา โดยเรานั่งที่นั่งราคา 30 บาท

 

8.เป็นปีที่เราชอบอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นอย่างรุนแรงมาก ๆ โดยเฉพาะ “นักรักโลกมายา” ของ Suzue Miuchi และ “สัญญากุ๊กกิ๊ก” ของ Shibata Ayako ซึ่งมีฉากร่วมรัก เหมือนเป็นฉากร่วมรักฉากแรก ๆ ที่เราได้เห็นในชีวิต โดยผ่านทางการ์ตูนเรื่องนี้ โดย “สัญญากุ๊กกิ๊ก” มีเนื้อหาเกี่ยวกับหนุ่มสาววัยไฮสกูลที่รักกันแล้วฝ่ายหญิงเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาในวัยเรียน

 

9.เป็นยุคที่เราใฝ่ฝันอยากเป็น “นักแต่งนิยาย” โดยเริ่มจากการตามอ่านนิตยสาร “สกุลไทย” ในห้องสมุด และหนังสือนิยายต่าง ๆ ในห้องสมุด ถ้าจำไม่ผิด ในยุคนั้นเราชอบ “แก้วเก้า” อย่างรุนแรงมาก ๆ โดยเฉพาะ “นางทิพย์”, “จอมนาง” และ “แก้วราหู” ของแก้วเก้า

 

10.จำได้ว่าตอนเข้าค่ายลูกเสือที่โรงเรียนประถม สนุกมาก ๆ คือตอนนั้นลูกเสือเนตรนารีป. 5 ทุกคนต้องเข้าค่ายที่โรงเรียน 2 วันถึงจะจบคอร์สได้ ซึ่งก็เป็นวันเสาร์วันอาทิตย์ ซึ่งเท่ากับว่าต้องค้างคืนวันเสาร์ที่โรงเรียน โดยต้องผ่าน “ฐานการผจญภัย” ในคืนวันเสาร์ด้วย (อารมณ์คล้าย ๆ บ้านผีสิงที่มีด่านต่าง ๆ) เหมือนตอนนั้นนักเรียนทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่ใต้ถุนอาคารแห่งหนึ่งในเวลาราว ๆ 2 ทุ่ม โดยที่ตึกเรียนทั้งหมดปิดไฟมืด (ยกเว้นใต้ถุนอาคาร) และมีครูอาจารย์แอบซุ่มอยู่ตามฐานต่าง ๆ พวกเราทุกคนก็รอคอยด้วยใจระทึกว่าอาจารย์จะเลือกกลุ่มใดเป็นกลุ่มแรกให้เดินฝ่าความมืดเข้าฐานผจญภัย ปรากฏว่าอยู่ดี ๆ กลุ่มของเรา (ซึ่งมีกันประมาณ 7-8 คน และหลายคนในกลุ่มก็เป็นชายแท้) ก็ถูกสุ่มเลือกให้เป็นกลุ่มแรกที่ต้องเดินขึ้นชั้น 2 ของอาคารเพื่อเริ่มการผจญภัย พวกเราก็เดินจากใต้ถุนอาคาร ขึ้นบันไดไปชั้น 2 แล้วพอพบว่าชั้น 2 มันมืดสนิท พวกเราก็เลยร้องกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดสุดเสียง แล้วก็วิ่งฮือลงบันไดกลับมาที่ใต้ถุนใหม่ คือเหตุการณ์ที่ลูกเสือในกลุ่มของเรา ซึ่งรวมทั้งตัวเราร้องกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด สุดเสียงแล้ววิ่งกลับลงมา ยังคงเป็นเหตุการณ์ที่เราลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมานาน 40 ปีแล้ว ไม่แน่ใจว่าเป็นตัวเราเองหรือเปล่าที่เป็นคนเริ่มต้นร้องกรี๊ด แล้วทำให้เพื่อน ๆ ชายแท้ในกลุ่มของเราร้องกรี๊ดตาม ๆ กันไปด้วย 55555

 

เหมือนเรายังฝังใจกับเหตุการณ์พวกนี้ด้วยนะ เพราะในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา เราก็ยังคงฝันว่าเรากลับไปเดินในโรงเรียนประถมและมัธยมอยู่เป็นประจำเลย

 

HAPPY NEW YEAR 2024 ยินดีกับทุกคนที่รอดชีวิตจากปี 2023 มาได้ แต่ยังไงเสีย การที่พวกเรารอดชีวิตมาได้อีก 1 ปี ก็เท่ากับพวกเรา “เดินเข้าใกล้ความตายมากขึ้นอีก 1 ปี” เช่นกัน ไม่ว่าแต่ละคนจะมีอายุขัยเท่าใด ดีใจกันมั้ยคะ ที่พวกเรากำลังเดินเข้าใกล้ความตายมากขึ้นอีก 1 ปี 55555

 

ไม่ว่าแต่ละคนจะเหลือเวลาอยู่บนโลกมนุษย์นี้อีกกี่ปี บางคนอาจจะเหลือเวลาอยู่อีก 80 ปี และบางคนอาจจะเหลือเวลาอยู่บนโลกได้อีกแค่ 8 ปี ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าได้ ยังไงเสีย ทุกคนก็อย่าลืมทำตามที่ Kylie Minogue บอกไว้ในเพลง ENJOY YOURSELF นะคะ 55555

 

“Don't wait 'til tomorrow
When you should be living today
Enjoy it, enjoy it
Before too long it's too late
Don't throw the good times away
Enjoy it, enjoy it”

 

https://www.youtube.com/watch?v=5YewUmayUrs