THE AIR OF FAMILIARITY

ได้ดูนิทรรศการ THE AIR OF FAMILIARITY ที่ Messy ตั้งแต่วันที่ 28 ก.พ. มีอย่างนึงที่เราชอบมากในนิทรรศการนี้ และอยากจดบันทึกไว้ก่อนที่จะลืม ก็คือว่า เราชอบการติดตั้งวิดีโอเรื่อง DAD (2013-2015, Tippawan Narintorn, A+25) ในนิทรรศการนี้มากๆ

เราเคยดู DAD มาแล้วในเทศกาลหนังสั้น และก็ชอบมาก แต่ไม่ได้ชอบสุดๆในระดับ A+30 เพราะเราไม่มีความผูกพันกับครอบครัวแบบในหนังเรื่องนี้ ส่วนวิดีโอ DAD ที่นำมาฉายในนิทรรศการนี้ มีความเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก และเราก็รู้สึกชอบวิดีโอนี้ในระดับเท่าเดิม

แต่สิ่งที่เราชอบสุดๆคือ “การติดตั้ง” วิดีโอนี้ในนิทรรศการน่ะ เพราะวิดีโอนี้ถูกติดตั้งในอาคารเก่าๆหลังหนึ่ง ในห้องๆหนึ่ง และผู้ชมที่ดูวิดีโอก็อยู่นอกห้องนั้น แล้วมองผ่านหน้าต่างห้องนั้นเข้าไปดูวิดีโอ มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเรากำลังลอบมองความเป็นไปของครอบครัวหนึ่ง เหมือนเรากำลังส่องกล้องดูครอบครัวหนึ่งผ่านทางหน้าต่างบ้านของเขา

แต่ปัจจัยที่ทำให้เราชอบสุดๆก็คือว่า จุดที่เรายืนหรือนั่งมองวิดีโอนี้ มันทำให้เรารู้สึกเหมือนกับอยู่ใน “บ้าน 3 หลัง” ในเวลาเดียวกัน ซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่พีคสุดๆ และเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้ในนิทรรศการอื่นๆมาก่อน

ทำไมถึงเป็น “บ้าน 3 หลัง” ที่เป็นเช่นนี้ก็คือว่า

1.เรารู้สึกเหมือนได้แอบดูความเป็นไปในครอบครัวของทิพย์วรรณ นรินทร นั่นคือบ้านหลังที่หนึ่ง

2.แต่เรายืนอยู่ในอาคารของ Messy ซึ่งเป็นอาคารที่เก่ามาก และคงเคยมีคนใช้อาคารนี้มาเป็นเวลานาน 50-60 ปีแล้ว และงานศิลปะต่างๆที่จัดแสดงในนิทรรศการนี้ มันก็เหมือนจะกระตุ้นเรากลายๆให้คิดถึงอดีตของบ้านเก่าๆ คิดถึงครอบครัวต่างๆ คนต่างๆที่เคยอาศัยอยู่ในบ้านเก่าๆเมื่อหลายสิบปีก่อน เราก็เลยรู้สึกเหมือนกับว่า เราถูกกระตุ้นให้จินตนาการถึงชีวิตคนต่างๆที่เคยอาศัยอยู่ที่อาคารหลังนี้ หรืออาศัยอยู่ในย่านวงเวียน 22 ก.ค.นี้ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมาด้วย คือในขณะที่เราลอบดูความเป็นไปในครอบครัวนรินทร เราก็ถูกกระตุ้นให้คิดถึงอดีตหลายสิบปีที่ผ่านมาของย่านนี้ไปด้วยในขณะเดียวกัน มันก็เลยเหมือนอยู่ในบ้านสองหลังในเวลาเดียวกัน

3.แต่สิ่งที่พีคที่สุดก็คือว่า ในจุดที่เรายืนดูวิดีโอเรื่อง DAD นั้น เราจะได้ยินเสียงจากงาน sound installation ที่ชื่อว่า PREVIOUS HOUSE ของ Chaiwat Wiansantia ด้วย ซึ่งเป็นเสียงที่น่าจะอัดมาจากสถานที่ที่เคยเป็นที่ตั้งของบ้านเก่าของคุณชัยวัชในชนบท เพราะฉะนั้นมันก็เลยเหมือนกับว่า เราได้อยู่ในบ้านในชนบท บ้านที่อยู่ติดไร่นาไปด้วยในขณะเดียวกัน

ความรู้สึกของเราในตอนนั้น ก็เลยพีคมาก เพราะเรารู้สึกเหมือนอยู่ในบ้าน 3 หลังในขณะเดียวกัน เราได้เห็นภาพจากบ้านในกรุงเทพของคุณทิพย์วรรณ, ได้ยินเสียงจากบ้านไร่ของคุณชัยวัช และได้ยืนอยู่ในอาคารเก่าแก่ตรงวงเวียน 22 ก.ค. ที่มีอดีตเป็นของตัวเอง เราก็เลยชอบความรู้สึกแบบนี้มากๆ มันเหมือน sense ต่างๆของเราถูกกระตุ้นเร้าด้วยบ้านหลายหลัง, หลายสถานที่ และหลายกาลเวลาในขณะเดียวกัน พีคมากๆค่ะ