PLEASE REMEMBER ME (2015, Qing Zhao,
China, documentary, A+15)
สารคดีเกี่ยวกับคู่รักวัยชราที่ฝ่ายหญิงป่วยเป็นอัลไซเมอร์
ชอบประวัติตอนช่วง cultural revolution มากๆ
ที่ฝ่ายหญิงเหมือนกับช่วยชุบชีวิตฝ่ายชายให้รอดพ้นจากความลำบากในช่วงนั้น
ฝ่ายชายก็เลยรู้สึกว่าเป็นหนี้ชีวิตฝ่ายหญิง
ROCKY HANDSOME (2016, Nishikant Kamat, India, A+10)
1.เรายังไม่ได้ดู THE MAN FROM NOWHERE (2010, Lee Jeong-beom,
South Korea) ที่เป็นเวอร์ชั่น original ของหนังเรื่องนี้นะ
เราก็เลยเปรียบเทียบหนังเรื่องนี้กับต้นฉบับไม่ได้
2.รู้สึกว่ามันเป็นหนังที่มีดีที่ “สไตล์” น่ะ ทั้งความเท่ของตัวละครพระเอก,
บุคลิกที่น่าจดจำของผู้ร้าย, การจัดแสงสีที่รุนแรงมากๆ ซึ่งจริงๆแล้วเราว่าหนังไทยหลายเรื่องก็มีอะไรใกล้เคียงกับหนังพวกนี้นะ
พวกหนังไทยที่ฉากไคลแมกซ์ต้องเป็นฉากพระเอกบุกไปในโกดังเก็บของเพื่อสู้กับผู้ร้ายน่ะ
แต่หนังไทยที่มีอะไรแบบนี้มันอาจจะไม่ได้เน้นที่ “สไตล์”
และไม่ได้เน้นที่องค์ประกอบศิลป์, การจัดฉาก, แสง, สี แต่ไปเน้นที่
2.1 คิวบู๊ ซึ่งถ้าหากหนังไทยเรื่องไหนมันจริงจังกับคิวบู๊พอสมควร
มันก็จะออกมาดี
2.2 ตัวตลก คือเราว่าถ้าหนังไทยหลายเรื่องมันต่างจากหนังแอคชั่นเท่ๆของฝรั่ง,
เกาหลี, อินเดีย ตรงที่ว่า มันมีพื้นที่ให้กับตัวตลกสูงมาก ทั้งฝ่ายพระเอกและฝ่ายผู้ร้าย
และเราว่าส่วนใหญ่มันทำให้หนังออกมาแย่น่ะ ยกเว้นหนังของยุทธเลิศ สิปปภาค
ที่เหมือนจะผสานความตลกกับความเป็นหนังแอคชั่นเข้าด้วยกันได้ดี
3.ถึงแม้เราจะชอบ “สไตล์” ของ ROCKY HANDSOME มากๆ แต่เราก็ชอบมันแค่ในระดับ A+10 นะ
เพราะขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ เราจะนึกถึงหนัง “แอคชั่นขายสไตล์เท่ๆ” แบบหนังของ Luc
Besson กับ Jean-Pierre Melville น่ะ
(ซึ่งแตกต่างจากหนังแอคชั่นขายสไตล์ห่ามๆแบบหนังของ Robert Rodriguez) ซึ่งเราก็จะพบว่า พอเทียบกันแล้ว
3.1 หนังของ Luc Besson มีความเป็นมนุษย์มากกว่าเยอะ
และตัวละครหญิงมีอิทธิฤทธิ์สูงกว่าเยอะ โดยเฉพาะในหนังอย่าง LEON (1994) ที่พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างนักฆ่ากับเด็กหญิงตัวน้อยๆเหมือนกัน
3.2 หนังของ Jean-Pierre Melville มีความ “สง่างาม” มากกว่าเยอะ
คือเราว่า ROCKY HANDSOME กับหนังของ Melville มันมีความเท่เหมือนกัน แต่หนังของ Melville มันมีความ
graceful มันมีความสง่างามอะไรบางอย่างที่มันเหนือชั้นกว่าหนังอย่าง
ROCKY HANDSOME
คือมันเหมือนกับว่า ตัวละครของ ROCKY HANDSOME มันกลวง
เพราะผู้สร้างหนังไม่ได้ใส่อะไรเข้าไป ปล่อยให้ตัวละครมันกลวงๆอยู่อย่างนั้น
แต่ตัวละครในหนังของ Melville มันกลวง
เพราะจิตวิญญาณของตัวละครมันกลวง มันสะท้อนถึงความกลวงในจิตวิญญาณของตัวละครไปด้วย
มันก็เลยเป็น “ความไม่มี” สองอย่างที่แตกต่างกัน คือตัวละครของ ROCKY
HANDSOME มัน “ไม่มีจิตวิญญาณ” แต่ตัวละครในหนังของ Melville
มัน “มีจิตวิญญาณที่ว่างเปล่า”
No comments:
Post a Comment